• onze waardering

Aristoteles & Dante duiken in de wateren van de wereld – Benjamin Alire Sáenz RECENSIE

Recensie: Aristoteles & Dante duiken in de wateren van de wereld – Benjamin Alire Sáenz

Aristoteles was altijd een vrij onopvallende jongen. Hij bewoog zich stilletjes tussen zijn leeftijdsgenoten, zodat hij niemand hoefde te laten zien wie hij écht was. Dit houdt hij vol tot hij Dante ontmoet. Dan breekt bij Aristoteles iets open en hij durft zichzelf te laten zien én te laten horen. Samen zijn Aristoteles en Dante op zoek naar de juiste weg in een wereld die hun liefde niet schijnt te begrijpen. Of niet wíl begrijpen. Maar begrijpen ze zichzelf eigenlijk wel?

 

Aristoteles & Dante duiken in de wateren van de wereld is het vervolg op Aristoteles & Dante ontdekken de geheimen van het universum. Het verhaal gaat verder waar het eerste deel is gestopt. Dat er tien jaar tussen het verschijnen van deze twee boeken zit, merk je als lezer niet. Naadloos lopen de twee verhalen in elkaar over. Het eerste deel eindigt achter in de pick-uptruck van Ari en het tweede deel begint daar. Achter in de pick-uptruck van Ari op het mooie plekje in de woestijn in de zinderende zomer van 1986. De zomer waarin Ari en Dante ontdekken dat ze verliefd zijn. En verliefde jongens hebben het in de jaren ’80 zeker niet gemakkelijk. Vooral niet als ze dus op iemand van hetzelfde geslacht vallen. Dit gevoel en de onmacht die dat met zich meebrengt heeft de schrijver Benjamin Alire Sáenz heel goed gevangen in dit boek.

 

‘Het is niet eerlijk. Kijk,’ zei hij, en hij gebaarde met zijn kin naar een jongen en een meisje die hand in hand voor ons liepen. Ze bleven staan en zoenden en lachten naar elkaar, en toen liepen ze weer verder, hand in hand. ‘Fuck. Het is niet eerlijk.’

Ik wist niet wat ik moest zeggen. Hij had gelijk – maar wat moesten we dán? De meeste mensen op deze wereld zagen de dingen anders dan wij. Mensen die naar deze jongen en dit meisje zouden kijken, zouden glimlachen en denken: wat lief. Als Dante en ik hetzelfde zouden doen en mensen zouden ons zien dan zouden ze een vies gezicht trekken en denken: wat smerig. (blz.135)

 

Schrijver Benjamin Alire Sáenz heeft een poëtisch manier van schrijven, waardoor je in het verhaal wordt gezogen. En dat kunstje houdt hij in Aristoteles en Dante duiken in de wateren van de wereld tot het einde vol, alle 487 bladzijdes van het boek. Dit maakt dat het boek als een trein leest. Sáenz weet je van het begin tot het eind te verwonderen. De hoofdpersonen van het boek sluit je in je hart.
Als je dat in het eerste deel nog niet had gedaan, gebeurt dat in deel 2 zeker. Er gebeurt zoveel in het dagelijks leven van Ari en Dante. Mooie dingen, maar ook trieste. Waar ontluikende verliefdheid vaak alleen maar mooie dingen brengt, is dat voor deze twee jongens helaas niet het geval. Voor ons is dit bijna niet meer voor te stellen. Maar in de jaren ’80 was het echt anders. En al helemaal in Amerika, als je de Mexicaans-Amerikaanse nationaliteit hebt en de aidspandemie in Amerika hevig woedt.

 

Aristoteles en Dante duiken in de wateren van de wereld is een zoektocht van twee jongens naar hun eigen weg. De kaart is nog blanco en zij moeten hierin hun eigen weg tekenen. Een prachtig verhaal, opgetekend door Benjamin Alire Sánz, over liefde, identiteit en familie.

Recensie: Aristoteles & Dante duiken in de wateren van de wereld – Benjamin Alire Sáenz

Aristoteles & Dante 2 - Aristoteles & Dante duiken in de wateren van de wereld

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Het ontroerende verhaal gaat precies verder waar het geëindigd was, alsof die tien jaar slechts een korte adempauze was voor de hoofdrolspelers. De lezer wordt wederom direct gegrepen door de poëtische stijl en de meanderende zinnen van Sáenz en is in een klap weer terug in de zomer van 1986, toen Ari & Dante ontdekten dat ze verliefd waren. 

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • Recensie: De onverklaarbare logica van mijn leven

Zoek in artikelen