Antonio's oog - Raffaella Romagnolo RECENSIE

Recensie: Antonio's oog - Raffella Romagnola

Raffella Romagnola (1971) wijdt haar historische roman Antonio’s oog aan de ontstaansgeschiedenis van de fotografie in een tijd dat Italië in de ban is van Giuseppe Garibaldi. Dat alles door het oog van de wees Antonio Casagrande. Hij, blind aan één oog, wordt uit het stadium van kansloosheid gehaald door de fotograaf Alessandro Pavia. Een groot bewonderaar van Garibaldi, die een Bargoense levensstijl koppelt aan levenswijsheid. De leergierige Antonio pikt veel van hem op, maar de connectie van zijn baas met een bordeel is niet zijn ding. Toch gaat die gaandeweg een rol spelen in zijn levenswandel.

Romagnola verschaft je een bijzondere kijk in de ontwikkeling van de fotografie vanuit het nattecolodium, waarin het vangen van het licht een kunststuk vereiste. Je wordt meegezogen in de ontwikkeling van een ambacht in het embryonale stadium. Ervaart van hoe ver het vak moest komen om in het digitale stadium terecht te komen.

Het blinde oog speelt Antonio parten. Juist omdat hij er op een andere manier méér mee ziet dan hem lief is. Het brengt hem in grote gewetensnood.

De schrijver voert krachtige persoonlijkheden op en dompelt de lezer onder in het gevecht om eenheid in Italië waarvoor zeer zware offers moeten worden gebracht. De dramatische wendingen grijpen je aan. Ze worden sterk beeldend beschreven. Antonio’s oog verstrekt een grote hoeveelheid historische details. De verwevenheid met de fotografie is op vernuftige wijze uitgesponnen. Via dit boek kom je een stuk verder met de invulling van kennis over de eenwording van Italië, het thuisland van Raffaella Romagnola. En vooral ook over de offers die moesten worden gebracht om tegenstrijdigheden op te heffen. Na Een verloren vriendin is dit de tweede roman van de auteur die in het Nederlands werd vertaald.

Recensie: Antonio's oog - Raffella Romagnola