Ik en Louise - Phebe Rasch RECENSIE

Recensie: Ik en Louise - Phebe Rasch

Ik en Louise vertelt het verhaal van Ronja, een pubermeisje die het niet altijd gemakkelijk heeft. Zij vlucht soms in een andere persoonlijkheid om zo de controle over haar leven te houden. Toch wil Ronja eigenlijk niets liever dan zichzelf zijn en haar eigen leven leiden. Het lijkt haar en haar moeder dan ook een goed idee, dat ze een tijdje naar haar tante gaat in de Zwitserse Alpen. Daar ontmoet ze Raaf, een jongen die Ronja graag opzoekt, maar die haar leven tegelijkertijd ook weer helemaal op z’n kop zet. Ronja raakt verstrikt in gevoelens en verhalen. Ze weet niet meer wat echt is en wat niet. De realiteit is met haar op de loop gegaan.

Phebe Rasch, ook bekend van het wonderschone prentenboek Toen de walvissen kwamen, heeft met Ik en Louise een prachtige YA neergezet. Hij heeft een heftig onderwerp, dissociatieve identiteitsstoornis, voor de jongvolwassene begrijpelijk en leesbaar gemaakt. Het boek telt maar 146 pagina’s en de gebeurtenissen volgen elkaar in rap tempo op. Dit betekent dat je als lezer door het boek heen vliegt. De diepgang zit niet zozeer in de geschreven tekst, maar meer in wat er niet wordt gezegd. Schrijver Phebe Rasch heeft in betrekkelijk weinig woorden een verhaal geschreven dat je vanaf het begin meesleurt in het leven van Ronja. Het verhaal is nergens betuttelend, maar ook niet té rauw. Al zijn de gebeurtenissen in het boek voor een jongvolwassene misschien best heftig, Rasch heeft in zijn woordkeus hier rekening mee gehouden. Het verhaal sleept je zeker mee, maar gelukkig ook niet meer dan dat.

Het verhaal begint als Ronja nog op het speciaal basisonderwijs zit. Al snel gaat ze naar een ‘gewone’ middelbare school. Streberig en perfectionistisch als Ronja is, beginnen zich hier de eerste problemen voor te doen. Ze trekt het tempo niet meer, begint zich uit te hongeren, wat weer zorgt voor nul komma nul energie. Het verschuilen in een tweede persoonlijkheid, in de vorm van Louise, komt steeds vaker voor. Als de problemen te erg worden, gaat Ronja voor een tijd naar haar tante in Zwitserland. Haar moeder trekt het namelijk ook niet meer en weet niet hoe ze Ronja kan bereiken en helpen. Het gemis van haar man (de vader van Ronja) komt hier voor het eerst naar voren in het boek.

Louise, de tweede persoonlijkheid van Ronja, is als een zusje voor haar. Door het snelle tempo van Rasch moet je aan het begin van het boek soms even schakelen, want het lijkt er soms op dat Louise echt bestaat. In de loop van het verhaal wordt dit duidelijker. Voor jonge lezers, die het misschien in eerste instantie hebben gemist, is dit wel fijn.
Het snelle tempo waarin de gebeurtenissen elkaar opvolgen, is prettig voor het lezen. Je raakt erdoor in een heerlijke flow. Het nadeel is wel, dat sommige dingen wat minder uitgewerkt zijn. Of je Ronja aan het einde van het verhaal echt kent, is namelijk maar de vraag. Het is meer dat je weet met welke problemen ze te dealen heeft. Maar wie nu echt het meisje Ronja is, blijft een beetje in het ongewisse.

Recensie: Ik en Louise - Phebe Rasch