• onze waardering

Wat je van bloed weet - Philip Huff RECENSIE

Recensie: Wat je van bloed weet - Philip Huff

Wat je van bloed weet is de derde en meest persoonlijke roman van de Nederlandse auteur en regisseur Philip Huff. Hij beschrijft erin de jeugd, de studentenjaren en het eerste deel van het volwassen leven van zijn persoonlijke alter ego. Hoewel elke roman op fictie berust, komt de auteur er immers openlijk voor uit dat zijn verhaal gebaseerd is op waargebeurde feiten. Die feiten zijn helaas weinig rooskleurig: het gaat over een jeugd die getekend is door huiselijk geweld en waarvan de consequenties nog steeds blijken door te werken.

Het waargebeurde aspect maakt het lezen van Wat je van bloed weet des te beklemmender, zeker wanneer de verteller verwijst naar zijn persoonlijke omgeving die wel op de hoogte was van wat er misliep in het gezin, maar het toch niet noodzakelijk vond om in te grijpen. In ruil kreeg het hoofdpersonage bijvoorbeeld wel een simpel stuk speelgoed van zijn oom en tante en mochten hij en zijn broer er af en toe eens gaan logeren. "Beter dan niets", woorden die achteraf een wrange nasmaak kregen toen de jongen doorhad dat zijn familieleden wel begrepen wat hij doormaakte, maar er niets aan deden. Tegelijk bevat de leeservaring van Wat je van bloed weet ook een voyeuristisch kantje: de lezer wordt meegesleurd in een drama dat zich steeds nadrukkelijker ontpopt en krijgt daarbij alle aspecten van de gewelddadige jeugd van de verteller en de verdere verwikkelingen te zien.

Op stilistisch vlak start Wat je van bloed weet bijzonder sterk. Voor het eerste hoofdstuk aanvat, krijgt de lezer een idyllische luchtspiegeling voorgeschoteld: een kind in de zandbak, gezellig aan het spelen in de nabijheid van zijn papa. Alles is goed, de sfeer is rustig en ontspannen. Dat het om een illusie gaat, wordt al snel duidelijk door vier kleine woordjes: 'of stel je voor', gevolgd door een nieuwe luchtspiegeling. De verteller maakt ermee duidelijk dat het scenario in feite niet uitmaakt, gewoon het gevoel van een gezellig samenzijn met zijn vader was genoeg geweest. Maar ook dat was een illusie. In een ware staccatostijl bouwt Philip Huff vervolgens in het eerste hoofdstuk de spanning op. Wat doet het hoofdpersonage in het bed van zijn kleine broer? Waarom liggen er scherven op de gang? Wiens auto staat er niet op het pad en is dat goed nieuws of niet? Pagina voor pagina krijgt de lezer meer inzicht in het ontwrichte gezinsleven van de verteller.

Daarbij heeft Philip Huff gekozen voor een jij-verteller, iets wat een bijzonder effect oplevert. Voor de auteur zelf creëert het in ieder geval een grotere afstand maar tegelijk sleept hij zijn lezer op een veel directere wijze in zijn verhaal mee. De lezer voelt zich immers constant aangesproken en kan zich nergens verbergen. Naarmate Wat je van bloed weet vordert, verliest het verhaal evenwel de scherpe staccatokracht van het eerste hoofdstuk. De stijl meandert vaker en Philip Huff laat graag zijn welbelezenheid zien door een brede resem aan auteurs te citeren. Het levert hem enkele treffende quotes op, maar het lijkt alsof hij er zijn eigen stem achter verschuilt. En dat is jammer, want de auteur heeft laten zien dat hij over een meer dan krachtig woordenarsenaal beschikt om zelf zijn waarheid vorm te geven.

Wat je van bloed weet is een autobiografisch geïnspireerd boek waarbij de lezer soms heel ver wordt meegesleurd in de verknipte jeugd van de verteller. Philip Huff heeft een bijzondere stilistische stem, maar laat die helaas niet altijd even duidelijk weerklinken.

Recensie: Wat je van bloed weet - Philip Huff

Wat je van bloed weet

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Op de openbare basisschool in Blaricum wordt de verteller van Wat je van bloed weet voor het eerst verliefd. Op de hockeyclub in Laren ontmoet hij Cato de Witte, van wie hij weet dat zij het voor hem is. Samen doorlopen ze de middelbare school in Bussum. Intussen woont hij in een groot, vrijstaand huis, met een rieten kap en een grote tuin, samen met zijn ogenschijnlijk welvarende familie. Maar de buren kunnen niets horen. Wat je van bloed weet is een roman over opgroeien in een gewelddadig gezin, over de wording van kind tot man, en over de liefde – de liefde voor Cato, maar ook voor Alexander, de jongere broer van de verteller en hun zus, Emilie. Het is een roman over machteloosheid in familieverhoudingen en over de vraag of je jezelf ooit uit die verhoudingen kunt bevrijden. Wat je van bloed weet is Philip Huffs persoonlijkste roman tot nu toe.
    Philip Huff (1984) is schrijver en regisseur. Hij schrijft onder meer voor NRC Handelsblad, De Groene Amsterdammer, Hollands Maandblad, The New York Review of Books en The Paris Review. Hij publiceerde de romans Dagen van gras (genomineerd voor de Academica Debutantenprijs), Niemand in de stad (winnaar Dioraphte Prijs, verfilmd door Michiel van Erp) en Boek van de doden (keuze van het jaar 2014 van HUMO), de verhalenbundel Goed om hier te zijn en de essaybundel Het verdriet van anderen.
    ‘Een indrukwekkend boek. De pijnlijk kale, rauwe taal van het begin vult zich langzaam met eloquentie, poëzie, levenslust. Huff is onverschrokken tegenover iets afschrikwekkends gaan staan, met zijn hart én ogen open.’ Nina Polak
    ‘Een beklemmende roman over kinderen van kijvende ouders. Of hoe de klotezooi van thuis jonge levens ontwricht. Huff verkent genadeloos hoe een zoon worstelt met zijn woede, leegte en verdriet. Prachtig verwoord – met de blik van een chirurg en een landschapsschilder. Een roman die je lang bijblijft, vooral de innerlijke strijd het anders te doen. Een must voor eenieder die voornemens is zich voort te planten.’ Adriaan van Dis
    ‘Een meedogenloos, barmhartig en altijd tintelend portret van een gezin verliefd op zelfvernietiging. Een geweldige roman van een onbevreesd eerlijke schrijver.’ Joseph O’Neill
    ‘Indringend en bij vlagen ondraaglijk intiem. Ik wilde soms wegkijken bij het geweld en de onmacht van deze familie.’ Karin Amatmoekrim
    ‘Prachtig en doorleefd laat Huff zien hoe een jeugd tot ver in de volwassenheid kan doorwerken. Een boek voor iedereen die ooit kind is geweest – of nooit de kans heeft gekregen er een te zijn.’ Tim Fransen

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • De vrouw die haar stoute schoenen zocht - Cecelia Ahern

  • Recensie: Stille getuige

  • Lucifer seizoen 6: wat kunnen we ervan verwachten?

Zoek in artikelen