Nog één dag - Tim van den Berg RECENSIE

Recensie: Nog één dag - Tim van den Berg

Het is 15 mei en dat betekent dat het een heel belangrijke dag is voor Finn. Zijn voetbalploeg mag de bekerfinale spelen en Finn wil kost wat kost winnen. De dag begint slecht en eindigt ronduit dramatisch met een ontvoering. Finn vraagt zich af of hij de gebeurtenissen had kunnen voorkomen en hij krijgt de kans om dat uit te testen, want hij wordt de volgende dag wakker op de ochtend van 15 mei. En de volgende ochtend ook...

Je kan niet anders dan aan de film The Edge of Tomorrow denken als je Nog één dag leest als volwassene, maar voor de doelgroep van tien- tot twaalfjarigen is het concept van elke dag opnieuw in dezelfde dag wakker worden waarschijnlijk totaal nieuw. Tim van den Berg probeert zo een element uit de science fiction op een aannemelijke en eenvoudige manier bij de jeugdige lezers te krijgen. Geen eenvoudige taak en dat voel je ook tijdens het lezen.

Om het concept volledig werkbaar te houden, moet er veel ballast overboord gegooid worden. Verhaallijnen worden vereenvoudigd en tot op het bot uitgekleed, om geen verwarring te kunnen veroorzaken. Dat is langs de ene kant heel goed, maar daardoor wordt het langs de andere kant ongeloofwaardig omdat er elementen lijken te ontbreken die je nodig hebt om volledig te kunnen opgaan in het gecreëerde verhaal. Af en toe vraag je je af hoe je van het ene naar het andere moment gekomen bent, en of er niet een stukje tekst is verdwenen. Soms gaat het ook wel heel makkelijk allemaal. Het is niet zo dat alles wat Finn doet, zomaar lukt, maar er zijn wel scènes die veel minder strubbelingen kennen als wat zich in de realiteit zou voordoen.

Van den Berg kiest voor een heel normale jongen als hoofdpersonage. Het contrast tussen wat hem overkomt en zijn leven kan niet groter zijn, maar dat werkt goed. Er is op die manier genoeg waar de lezer zich mee kan identificeren. Voetbal en vriendschap spelen een grote rol, maar ook rouw en boosheid komen veelvuldig aan bod en leveren zelfs een paar wijze lessen op. Gelukkig wordt Nog één dag nergens belerend, maar vloeien de lessen op een natuurlijke manier uit de situaties voort.

Willem van den Oever levert de illustraties voor Nog één dag. Zijn stijl doet denken aan een stripverhaal. Elke zwart-wit tekening straalt volop beweging uit en je kan als het ware bijvoorbeeld de drukte van het voetbalveld proeven. De illustraties passen perfect bij de tekst en sluiten naadloos aan bij het gevoel dat van den Berg ook meegeeft aan zijn woorden. Om sommige afbeeldingen moet je echt lachen, vooral die van de beide agenten, en dat breekt ook de spanning die af en toe opgebouwd wordt in het verhaal.

Nog één dag is een spannend jeugdboek, omdat er wel degelijk iets heel vervelends gebeurt dat moet opgelost worden, maar meer nog omdat je wil dat Finn slaagt in zijn opzet om het gebeurde te voorkomen. Het grote lettertype, de voornamelijk enkelvoudige zinnen en het hoge tempo zorgen ervoor dat de jonge lezers zich vlot door dit boek heen kunnen slaan en de vele herkenbare emoties geven Nog één dag een extra laag mee. Voor de jeugd die van actie en een snuifje science fiction houdt, is het aanrader.

Recensie: Nog één dag - Tim van den Berg