Het smalle land - Christine Dwyer Hickey RECENSIE

Recensie: Het smalle land - Christine Dwyer Hickey

In Het smalle land duikelt een ruziënd kunstenaarsstel door de hoofdstukken. De enige opwinding is gluren bij de buren en de omgang met een Duits weesjongetje dat bij die buren de vakantie doorbrengt.

Zeker niet gewild en de gedachte vriendschap met een kleinkind van die vakantiemevrouw op Cape God valt ook al in het water van de zee die voor de deur ligt. Een jongetje dat zijn vader in de oorlog is verloren. Wanneer je zoals Christine Dwyer Hickey (1960) van zo weinig zoveel weet te maken dan heb je talent. Het echtpaar duikelt door de hoofdstukken heen, het kan niet zonder en niet met elkaar. Wanneer de hartstocht er ooit was, is die volledig gedoofd en zelfs losgeraakt van de spaarbrander. Een relatie van spitten en fitten. De ogen blind voor het positieve, een aanhoudend verzinken in het negatieve. De kunst om van het leven iets te maken ontbreekt, net als de wil om een aansprekend schilderij te maken. Ja, en dan heb je als kunstenaar heel weinig houvast.

Het is mooi om te lezen hoe de auteur saaiheid tot leven brengt in Het smalle land, karakters sublimeert en spanning in het alledaagse legt. Haar beschrijving van het puberale gedrag van een kind dat is losgeslagen van wat hem dierbaar was, raakt je. Het koesteren van het materiële als remplaçant van het lichamelijke is al evenzeer aansprekend neergezet. Interessante dialogen tussen volwassenen die maar moeilijk het kind zijn overwinnen, en kinderen voor wie de sprong naar volwassenheid wat ruim is bemeten.

Hickey omschrijft alledaagsheid met een gevoelige pen en geeft stemmingen een gezicht. Gezwijmel van echtelieden krijgt kleur, rukt zich los van de ketting van verveling. Als je het zo opschrijft als zij dat doet, zo sterk karakteriseert, dan ontstaat een roman die je graag nog een keer leest en niet achterin de boekenkast laat verstoffen. De auteur wint er de Sir Walter Scott Prize for Historical Fiction mee en gaf hiermee een vervolg aan tien eerdere romans die ook met diverse prijzen werden onderscheiden. Te noemen valt Irish Novel of the Year, The Inaugural Dalkey Award en UNESCO’s Dublin Ine City One Book.

Recensie: Het smalle land - Christine Dwyer Hickey