Dochter van de Diepzee - Rick Riordan RECENSIE

Recensie: Dochter van de Diepzee - Rick Riordan

Eerstejaarsstudent Ana Dakker studeert aan de Harding-Pencroft Academie. De studenten worden hier in vier groepen onderverdeeld: Dolfijnen, Haaien, Cephalopoden en Orka’s. Ana hoort zelf bij de Dolfijnen, die zijn gespecialiseerd in communicatie, exploratie, geheimschrift en contraspionage. Alle studenten kijken het hele jaar uit naar de test in de zee. Als Ana met haar klas onderweg is horen de leerlingen knallen. Hun school wordt aangevallen en al snel is er helemaal niks meer van over...

Auteur Rick Riordan kun je natuurlijk kennen van zijn verhalen vol mythologie. Dit keer is het verhaal niet gebasseerd op de Griekse Goden, maar rondom de verhalen van Jules Verne. Dit is de rode draad van het verhaal. Riordan heeft het opnieuw voor elkaar gekregen met zijn goed te volgen schrijfstijl en boeiende hoofdstukken. Marce Noordenbos heeft dit in de vertaling ook mooi overgenomen. De worldbuilding is in het begin van het boek sterk, maar je blijft niet lang bij de school en haar afdelingen. Bijna het hele boek bevindt je je onderwater. 

Het perspectief van een meisje (waar Riordan bij Percy Jackson bijvoorbeeld geen last van heeft) valt bij Dochter van de Diepzee niet altijd goed. Het komt soms stereotyperend om de hoek kijken. Toch blinkt hij uit in het jeugdige van zijn karakters. De shock die de leerlingen te verwerken hebben komt goed naar voren. Ze zijn vaak impulsief en begrijpen de omstandigheden niet, maar gecombineerd met hun leeftijd komt dit goed uit de verf. De humor die we gewend zijn van Riordan is in dit boek ver te zoeken, maar daar leent dit verhaal zich ook niet voor. 

De plotwendingen zorgen dat ook de meer ervaren lezers verast achterblijven. Het eerbetoon van Rick Riordan aan Jules Verne zorgt voor een mooie basis voor de leerlingen van HP om gebruik te maken van spectaculaire uitvindingen. Samen met Ana en haar klasgenoten ontdekt de lezer alle nieuwe puzzelstukjes. Als hoofdpersonage is Ana heel geschikt. Ze maakt een mooie groei door, maar is vanaf het begin al dapper en kan goed de leiding nemen. 

Een groot pluspunt voor dit boek is de diversiteit. Verschillende nationaliteiten komen de revue langs, net zoals een meisje met autisme (een nieuw favoriet personage). De overige personages zijn ook uniek en iedereen draagt zijn steentje bij. Ga met Ana op reis naar de onderwaterwereld. Het vernielen van de prachtige school zonder er veel tijd te besteden laat de lezer wat ontevreden achter, maar misschien ligt er een proloog in het verschiet. Fans van Riordan kunnen in ieder geval weer wegdromen op dit futuristische avontuur!

Recensie: Dochter van de Diepzee - Rick Riordan