Sophia's triomf - Corina Bomann RECENSIE

Recensie: Sophia's triomf - Corina Bomann

Met Sophia's triomf komt er een einde aan de trilogie De kleuren van schoonheid. Na haar tocht naar Parijs, haar werkzaamheden voor Madame, de overtocht naar de Verenigde Staten en het opzetten van een beautyfarm voor de grote concurrente Arden, is Sophia op een nieuw punt in haar leven gekomen. Ze is super blij dat ze is herenigd met zowel haar grote liefde als haar lieve vriendin, maar het verlies van Louis blijft aan haar knagen. Hoe zou het avontuur van Sophia eindigen?

Normaal gesproken begin je niet met het einde, maar het einde van Sophia's triomf is in grote lijnen precies wat je ervan verwacht. Eigenlijk heeft Corina Bomann met Sophia's triomf precies neergezet wat je verwacht. Een vlot verhaal met drama, liefde en de zoektocht naar wat het leven te bieden heeft. Waar de vlotte en simpele schrijfstijl van Corina Bomann -met de kanttekening dat er soms wel weer opmerkelijk moeilijke woorden als 'schertsend' worden gebruikt- in de eerdere delen verfrissend en plezierig was, gaat dat voor Sophia's triomf niet helemaal meer op.

Het hoge verhaaltempo gaat tegenstaan. Het tempo ligt zo hoog dat het verhaal van Sophia's triomf leest als een opsomming. Er worden grote tijdsprongen gemaakt, soms wel van twee of drie jaar (!). Dit zorgt ervoor dat het verhaal vooral beschrijvend wordt. De lezer wordt geen onderdeel van het verhaal. Het is dat de lezer in de eerste delen een relatie heeft opgebouwd met Sophia, want in dit derde deel wordt veel minder sympathie gewekt voor Sophia en haar keuzes. 

Doordat het verhaal van zo'n grote afstand van Sophia wordt verteld, is het voor de lezer moeilijk om de aandacht erbij te houden. Er zijn geen cliffhangers die prikkelen en ook de gebeurtenissen passen in de lijn der verwachtingen. Hierdoor is het verhaal heel mat. In de voorgaande delen stonden vaak de nieuwe plaatsen centraal voor de nieuwe stap in het leven van Sophia, maar in dit laatste deel is er een heel lange aanloop nodig voordat Sophia haar nieuwe stap gaat wagen. En als ze die dan eindelijk maakt, de stap waarnaar in de achterflap al wordt verwezen, is het in vier bladzijden gedaan.

Al met al is Sophia's triomf na het succes van de eerdere delen een milde teleurstelling. Het verhaaltempo is zo hoog dat het verhaal de connectie met de lezer mist. Corina Bomann houdt er bijna een beschrijvende stijl op na, waardoor het soms moeilijk is om als lezer de aandacht bij het verhaal te houden. Toch vormt Sophia's triomf een bevredigend einde van een mooie reeks. Je merkt dat er vanaf het begin wordt toegewerkt naar een einde waarin alles bij elkaar komt

Recensie: Sophia's triomf - Corina Bomann