Huisje 13 - Elin Meijnen RECENSIE

Recensie: Huisje 13 - Elin Meijnen

In Huisje 13 maken we kennis met Ronja, een veertienjarig pubermeisje. Toen ze 9 jaar was, zijn haar ouders gescheiden. Ze woont bij moeder en haar nieuwe vriend Ramses. De moeder van Ronja heeft een eigen adviesbureau, waar ze heel hard voor werkt. Ze staat 24/7 ‘aan’. Totdat ze verhuizen en een vakantiepark kopen. De moeder van Ronja verandert in een Wifiwappie. Na een heftige ruzie tussen Ronja en haar moeder en stiefvader wordt ze het huis uitgezet en krijgt ze haar ‘eigen plekje’ in een leegstaand tuinhuisje op het vakantiepark. Hier moet Ronja zien te overleven zonder water, zonder internet. En haar vader, vriendinnen en de mentor mogen absoluut niet weten dat ze helemaal zelfstandig woont, op een primitieve manier.

Schrijfster Elin Meijnen heeft met Huisje 13 een thema aangeroerd waar veel pubers zich helemaal niets bij voor kunnen stellen, namelijk: overleven zonder wifi. We betrappen ons er tegenwoordig allemaal op; de hele dag zijn we in de weer met onze mobiele telefoon. De socials checken, e-mail bijwerken, een spelletje spelen en nog veel meer. We staan er niet meer zo bij stil, het is een gewoonte geworden dat we altijd bereikbaar zijn. In Huisje 13 beschrijft Meijnen heel goed hoe het is voor een meisje van 14 als ze geen wifi en geen internet heeft. De samenleving gaat er namelijk ook vanuit dat je altijd de beschikking hebt over een internetverbinding. Zo mist Ronja in het boek een schooluitje naar Zwolle. Een avond van tevoren is er een mail gestuurd, dat de bus een half uur eerder zou vertrekken. Dit mailtje heeft Ronja dus gemist, waardoor ze te laat op school aankomt en de bus al weg is.

Het is natuurlijk een ongebruikelijk gegeven dat een meisje van 14 jaar gedwongen op zichzelf moet wonen. Ook al woont haar moeder heel dichtbij, Ronja heeft helemaal niets aan haar. Door de manier waarop Elin Meijnen dit beschrijft, voel je in eerste instantie een woede richting vooral de moeder van Ronja. Het is natuurlijk niet normaal dat zoiets gebeurt. Toen Ronja voor het eerst ongesteld werd, belde ze aan bij haar moeder. Ze was thuis, maar deed niet open. Als lezer heb je op dat moment zó te doen met Ronja… En dan de voorwaarden die de moeder en Ramses in een schriftje opstelden voor Ronja. Jeugdzorg zou er geen pap van lusten.

Het schriftje stond vol regels. Hoeveel geld ik kreeg, dat ik maandelijks een nieuwe gasfles kreeg voor de kachel en het fornuis, dat ik moest bellen of afspreken vóórdat ik naar huis mocht komen, dat er water kon worden gepompt, maar dat dat geen drinkwater was, dat de school dit niet mocht weten, dat eigenlijk niemand dit mocht weten, dat ik zuinig moest zijn met elektriciteit.

Behalve het overleven zonder wifi heeft Meijnen in Huisje 13 ook thema’s gestopt die helemaal passen bij de doelgroep van het boek. Vriendschap, school en verliefdheid. Deze thema’s geven het boek de juiste hoeveelheid luchtigheid.

De schrijfstijl van Elin Meijnen is prettig. Ze schrijft to-the-point, geen ellenlange beschrijvingen, wat samen met de korte hoofdstukken ervoor zorgt dat het boek als een trein leest. De opbouw van het boek zet je vanaf het begin aan het denken. Ronja woont al in het vakantiehuisje, maar hoe dat zo is gelopen, daar kom je pas gaandeweg het verhaal achter.

Huisje 13 is een boek over een zelfstandig meisje, dat zich prima weet te redden in de bijzondere opvoedingssituatie waarin ze is beland. Het is toegankelijk geschreven en is geschikt voor lezers vanaf 12 jaar. De onderwerpen zijn eigentijds en zetten aan tot nadenken. En of je wil of niet: Ronja sluit je in je hart!

Recensie: Huisje 13 - Elin Meijnen