Kinderen van het drijfzand - Efua Traoré RECENSIE

Recensie: Kinderen van het drijfzand - Efua Traoré

Simi wordt in de zomervakantie naar haar oma Iyanla gestuurd. Haar moeder moet voor een cursus naar Londen en sinds haar ouders zijn gescheiden komt Simi eigenlijk nooit meer bij haar vader. Alleen in Lagos blijven is geen optie en daarom moet ze naar haar oma in Ajao. Voor Simi is dit erg spannend, want ze heeft haar oma nog nooit ontmoet. Echt veel zin heeft Simi er bij voorbaat niet in, want het leven in Ajao is anders dan in de grote stad. Veel primitiever; er is geen elektriciteit, geen stromend water en geen bereik met je mobiel. Simi leert hier bij haar oma een heel andere wereld kennen. De wereld van de goden en de onverklaarbare zaken van de natuur.

Kinderen van het drijfzand beleef je vanuit de hoofdpersoon Simi. Een dertienjarig meisje dat plotseling in de magische wereld van een Nigeriaans dorp terecht komt. Een wereld waar ze eigenlijk helemaal niet wilde zijn, maar door de familieomstandigheden bracht het lot haar hier.

Efua Traoré heeft de sfeer van Nigeria treffend weten op te roepen. Je ziet het oerwoud voor je, je hoort de dieren die hier leven, je voelt de magie, je proeft bijna het roodbruine stof in je mond. Het verhaal wordt werkelijk meesterlijk verteld.
Iyanla, de oma van Simi, waarschuwt haar kleindochter al op de allereerste dag dat ze absoluut niet het oerwoud in mag gaan. Wat dat betreft is Simi een lekker alledaagse puber, want juist dat wat niet mag, is natuurlijk heel erg interessant. Op de een of andere manier zorgt een dwingend geluid ervoor dat Simi toch het oerwoud in gaat en het pad naar het meer volgt.

Daar was het weer. Een zachte, trillende melodie die door de lucht zweefde en haar deed denken aan de wind die thuis over het verre zand van Lekki Beach ruiste. Het was heel bijzonder. Haar lichaam tintelde eigenaardig. Het volgende moment was het geluid verdwenen en ze vroeg zich af of ze het echt had gehoord.
Ze merkte dat ze zonder het te willen naar links was gegaan, het oerwoud in.

De magische sfeer die de schrijfster Efua Traoré vanaf het begin van het verhaal oproept, houdt ze het gehele verhaal vast. Dit zorgt ervoor dat je blijft lezen in dit mooie verhaal. Een verhaal dat je meeneemt op reis door Nigeria met haar eeuwenoude legendes rondom de godinnen Oya en Oshun. Kinderen van het drijfzand vertelt over de ruzie tussen deze twee godinnen, die het weer deed omslaan en kinderen liet verdwijnen in het meer. Naast deze eeuwenoude legendes lees je over de familiebanden van de familie van Simi. Aan het begin van het boek zijn er nog veel vraagtekens. Maar gedurende het verhaal vallen de puzzelstukjes op hun plek. Schrijfster Traoré heeft heel mooi het verleden met het heden verweven.

Kinderen van het drijfzand speelt zich af in Nigeria, waar de taal Yoruba wordt gesproken. De begrippen uit deze taal zijn in het verhaal cursief gedrukt en worden achter in het boek in een verklarende woordenlijst uitgelegd. Je leert uit dit boek iets over de Nigeriaanse cultuur en haar taal. Een perfect boek om andere werelden te leren kennen.

Kinderen van het drijfzand is een prachtige vertelling. Op een allerminst belerende manier leer je over een andere cultuur. Een cultuur die in de jeugdliteratuur nog niet heel vaak aan bod is geweest. Treffend, magisch en meeslepend; het is niet voor niets een internationale bestseller! Voor goede lezers vanaf 11 jaar.

Recensie: Kinderen van het drijfzand - Efua Traoré