Een wereld zonder prinsen - Soman Chainani RECENSIE

Recensie: Een wereld zonder prinsen - Soman Chainani

Nadat Agatha voor Sophie koos en ze samen terug werden geworpen naar Gavaldon, geloofden ze dat dit hun 'happy end' was. Alles lijkt ook rustig tot Agatha stiekem wenst dat ze toch voor Tedros had gekozen. Daarmee raakt het hek van de dam en komen Agatha en Sophie weer in De school voor goed en kwaad terecht. Daar is echter alles anders geworden. Waar het vroeger goed versus slecht was, zijn het nu de meisjes tegen de jongens en dat maakt het voor Agatha niet makkelijker om contact te krijgen met Tedros... 

Het eerste deel in de serie, De School van Goed en Kwaad, was zo verrassend en prettig geschreven, dat het altijd spannend is hoe het een tweede deel vergaat. Het begint erg goed want de humor die zo belangrijk was in het vorige boek, blijft erg opvallend aanwezig. Sophie is weer helemaal zichzelf in Gavaldon en je ziet als het ware Agatha er wat mokkend achteraangaan. Het moment dat het verhaal zich verplaatst naar de school is het wel even aanpassen als lezer. Echt alles is anders qua gevoel en het lijkt alsof de plot ook wat moeite heeft om zich staande te houden in het geweld van jongens versus meisjes.  

De wereld die Soman Chainani heeft opgebouwd in The School for Good and Evil, moet je als lezer toch wat loslaten. Het is wel knap dat de auteur niet helemaal verdergaat waar ze is gebleven, maar actief nieuwe elementen probeert te introduceren en zo verfrissend probeert te zijn. Alleen wordt het zo een gerecht waarvan de kruiden niet helemaal in de juiste verhoudingen met elkaar lijken gecombineerd te zijn. Het grote voordeel is dan weer dat de nevenpersonages meer en meer bekend raken en je als lezer niet alleen maar op de hoofdpersonages gefocust bent. 

De personages ondergaan geen schokkende ontwikkelingen en dat is prima op zich. Het verhaal is daar gelukkig ook niet op gestoeld. Toch merk je dat Agatha en Sophie wel wat ouder worden in Een wereld zonder prinsen en dat daar ook een stukje rijpheid bij komt kijken. Godzijdank vervalt Sophie af en toe nog wel in haar 'kinderlijke' gedrag, want dat zijn gewoon de leukste scènes. Tedros heeft het niet makkelijk in de jongensschool en dat maakt hem wel een stuk grimmiger. Sowieso voelt het geheel wat donkerder aan. En niet zozeer het donker dat 'Het Kwaad' mee zou nemen, maar eerder een stukje troosteloosheid.  

Soman Chainani levert met dit tweede deel van de serie een prima verhaal af, waarbij ze weer op het einde van het boek alle losse eindjes opruimt en het geheel een mooie afronding geeft. Een wereld zonder prinsen sprankelt niet zoals De School van Goed en Kwaad en als dit het eerste deel was geweest dan hadden er minder lezers de moeite genomen om een tweede deel op te pakken. Nu geef je de auteur het voordeel van de twijfel en hoop je dat het een tijdelijke (kleine) dip is. Een wereld zonder prinsen leest prettig en brengt met momenten zeker een glimlach op het gezicht. Op naar deel drie, The last ever after, waarin Sophie toch een heel andere koers lijkt te gaan varen.

Recensie: Een wereld zonder prinsen - Soman Chainani