De laatste stap - Paul de Bruyn RECENSIE

Recensie: De laatste stap - Paul de Bruyn

De laatste stap van Paul De Bruyn is een politieroman van een Vlaamse auteur. Paul De Bruyn werkte ruim 35 jaar als krantenjournalist en schreef al twee eerdere misdaadromans.

In De laatste stap wordt in de Hobokense polder het hevig toegetakelde lichaam van een man gevonden. Inspecteur Eric Michiels en zijn team ontdekken dat het slachtoffer een vereenzaamde, verbitterde man van middelbare leeftijd was. Hun zoektocht brengt hen naar extreemrechtse kringen, maar ook de vroegere werkplek van het slachtoffer blijkt een belangrijke rol te spelen. En wat is het verband met het vermeende schijnhuwelijk van iemand uit zijn entourage?

De cover van het boek trekt al meteen de aandacht. Donkere kleuren, het zwart boven- en onderaan wordt ook doorgetrokken naar de achterflap die een helemaal zwarte achtergrond heeft. Het zwart komt ook in vlekken terug in de gele letters van de titel. En dan de afbeelding zelf: een eng, mysterieus bos met in de verte een fel licht of de uitgang? waar het personage dan naartoe stapt.: "de laatste stap" die hij zet...?
Verder in het boek wordt dan wel duidelijk wat met die laatste stap bedoeld wordt.

De schrijfstijl leest heel prettig, en past bij een thriller. Duidelijk en beknopt; als je een thriller leest, verwacht je geen hoogdravende woorden of lange, poëtische zinnen. Gewoon duidelijke teksten waardoor je het verhaal goed kan volgen. 

Het vertelperspectief is in de derde persoon, voornamelijk vanuit het perspectief van inspecteur Eric Michiels. Het voordeel hiervan is dat je niks weet vanuit het standpunt van de slachtoffers of de daders en je dus ook telkens maar evenveel weet als de politie zelf. Het is wel duidelijk zo, als alles altijd vanuit dezelfde persoon bekeken wordt, moet je niet nadenken van "oh ja, die weet dat inderdaad wel al en die niet". Zo heb je als lezer als het ware geen voorsprong, weet je zelf maar evenveel als de politie.

Wervelend geschreven is het nu niet echt, het was spannend, maar niet dat je op het puntje van je stoel zit of dat alles zich in grote vaart afspeelt.
En nee, 'de gonzende hartslag van een stad' zoals het op de achterflap van De laatste stap beschreven wordt, voel je ook niet meteen. Het speelt zich eerder af in de buitenwijken van de stad, en bij gonzende hartslag zou je toch eerder aan de bruisende binnenstad denken.

Er komen vrij veel personages aan bod in het verhaal, zeker ook in het politiekorps, waardoor je in het begin toch even goed moet bijhouden wie wie nu ook weer is. Ook hadden sommige personages nog wat meer uitgediept mogen worden, nu bleef er veel aan de oppervlakte. Zo wordt er ook een poging gedaan om er wat romantiek in te stoppen, maar dat blijft vrij beperkt.

Het verhaal kent ook een heel chronologisch verloop en alle procedures worden uitgebreid beschreven waardoor je het politiewerk goed kan volgen. Je voelt wel dat de auteur hiervoor de nodige research heeft gedaan.

Het boek raakt vele thema's aan: racisme, jaloezie, eenzaamheid, klassenongelijkheid... Al deze thema's lijken aan de oorsprong te liggen van het drama dat zich voltrokken heeft. Ik vind het best een uitdaging en heel knap dat de auteur dit allemaal in één boek heeft kunnen vatten. 

Alhoewel het verhaal en de personages nog wat meer diepgang hadden mogen hebben, is De laatste stap zeker een geslaagde politieroman, die uitnodigt om nog meer van Paul De Bruyn te gaan lezen. 

Recensie: De laatste stap - Paul de Bruyn