Mio, mijn Mio - Astrid Lindgren RECENSIE

Recensie: Mio, mijn Mio - Astrid Lindgren

Mio, mijn Mio van Astrid Lindgren kwam voor het eerst uit in 1954, maar is nu opnieuw uitgegeven in originele versie met prachtige kleurrijke illustraties van Johan Egerkrans.

De kleine weesjongen Bo Vilhelm Olsson, ook wel Bosse genoemd, uit Stockholm is in huis bij tante Edla en oom Sixten. Het zijn niet zijn echte tante en oom, maar pleegouders die hem eigenlijk helemaal niet willen hebben. Bosse is erg eenzaam en heeft maar één vriendje Bengt, die Benka wordt genoemd. Benka heeft wel lieve ouders, vooral een lieve papa. Bosse verlangt ook heel erg naar een vader en hij voelt dat hij ook niet hier thuis hoort. Ergens wacht zijn vader op hem. Als op een dag de vrouw in de fruitwinkel, tante Lundin, hem een appel en een boodschap meegeeft, verandert zijn hele bestaan. Met magie wordt hij teruggebracht naar Het Land in de Verte, waar hij vandaan komt en hij vindt zijn vader terug, die de koning blijkt te zijn. Arme kleine Bosse is eigenlijk prins Mio, de trots van zijn vader en zijn land. Hij vindt nieuwe vriendjes, Jum-Jum en Nonno en krijgt een mooi paard Miramis. Zijn vader is dolgelukkig dat zijn zoon terug is en noemt hem liefkozend steeds "Mio, mijn Mio". Mio's bestaan is ineens gelukkig en zonnig, maar Mio is ook door het Lot aangewezen om zijn land te verlossen van de kwade ridder Kato en dat is een hele gevaarlijke taak. Een taak die Mio niet alleen kan volbrengen. Hij kan echter rekenen op liefde, vriendschap en zijn eigen moed. 

In al haar boeken schept Astrid Lindgren een magische sprookjesachtige omgeving en situaties waarin kinderen hun weg vinden in de toch ook realistische grote wijde wereld. Astrid Lindgren laat altijd zien dat volwassenen kinderen toch een zeker respect en meer krediet moeten geven dan mensen in de tijd van Astrid Lindgren vroeger deden. Mio, mijn Mio is een werkelijk wonderschoon verhaal. Het begint heel realistisch met het verdrietige bestaan van een weeskind dat eigenlijk niet gewenst is. Een klein jongetje dat eenzaam is en die een vrij ellendig bestaan heeft, maar die ondanks dat toch zijn lief en vriendelijk karakter behoudt. Een jongetje met een groot verlangen, maar ook een jongetje dat bang is, maar die zijn angst overwint om zijn gelukkig bestaan te behouden en te vechten tegen het kwaad. Langzaam maar zeker voegt Astrid Lindgren mystiek en magie toe aan het verhaal en door op een speelse manier zinnen en uitspraken te herhalen, wordt de prachtige tekst sprookjesachtig en dichterlijk. 

De Zweedse schrijfster Astrid Lindgren (1907 -2002) is een begrip in de kinderboekenwereld. Wie kent Pippi Langkous niet? Of Ronja, de roversdochter. Astrids hoofdpersonen zijn altijd sterke dappere kinderen, die goed voor zichzelf kunnen opkomen. En als er al vreemde wendingen in een verhaal zijn, dan moeten wij volwassenen bedenken dat kinderen zich daar meestal niet aan storen, maar het gewoon als iets magisch beschouwen. 

Mio, mijn Mio is bijna een klassiek kinderboek te noemen en het is al diverse keren uitgegeven. Er zijn ook uitgaven waarin de tekst gemoderniseerd is, maar dat is echt een gemist. Juist die steeds terugkerende herhalingen maken het bijzonder mooi en deze uitgave van uitgeverij Ploegsma uit 2022 is terug met de originele tekst. Het is een mooie hardcover uitgave op dik glanspapier met de prachtige illustraties van de Zweedse illustrator Johan Egerkrans. 

Een aanrader voor je kinderen om voor te lezen of zelf te laten lezen. Kortom Mio, mijn Mio is een juweeltje. Een prachtig verhaal over liefde en vriendschap en door deze liefde en vriendschap kun je het kwaad overwinnen. Zeker 5 hartjes voor dit boek! 

Recensie: Mio, mijn Mio - Astrid Lindgren