De kleuren van de liefde - Cristina Caboni RECENSIE

Recensie: De kleuren van de liefde - Cristina Caboni

De Italiaanse bestsellerauteur Cristina Caboni schreef al een knap oeuvre bijeen waarin het zintuiglijke een belangrijke plaats inneemt. Bedwelmende parfums, waardevolle stoffen en zeldzame bloemen, het is maar een handgreep van de objecten die een hoofdrol spelen in haar verhalen. In haar nieuwste roman, De kleuren van de liefde, neemt de auteur de lezers mee naar de leefwereld van Stella. Zij is uiterst goed in schilderen en doorziet de emoties en de betekenissen van kleuren als geen ander. Wanneer ze op bezoek is bij haar oudtante Letizia, ontdekt ze een koffer met oude tekeningen. Over het hoe en het waarom van deze tekeningen tast ze in het duister, maar ze begrijpt meteen dat ze op een gevoelig onderwerp is gestoten. Gaandeweg probeert ze te ontrafelen wat het geheim achter deze tekeningen is.

Net zoals in haar andere romans slaagt Cristina Caboni erin om het hoofdthema op verschillende vlakken uit te werken. Een mooi voorbeeld daarvan is de beschrijving van een kleur aan het begin van elk hoofdstuk, wat een prelude geeft van wat de lezer in dat hoofdstuk mag verwachten.

Een andere veelbeproefde succesfactor is de afwisseling tussen het heden van Stella en het verleden van oudtante Letizia, wat een interessant spanningseffect creëert. Het geeft de lezer met mondjesmaat inzicht in wat er gaande is in de familie van Stella en wat de oudtante zo van streek maakt wanneer ze verneemt dat Stella de tekeningen ontdekt heeft.

Omdat Cristina Caboni zoveel te vertellen heeft, valt het op dat bepaalde passages niet zo secuur zijn uitgewerkt. Als lezer verwacht je soms meer uitleg wanneer een bepaald personage een handeling stelt of een uitspraak doet, vooral wanneer het niet duidelijk is of deze actie een mogelijke sleutelrol in het verhaal krijgt. Het ligt voor de hand om in dit verhaal op te zoek te gaan naar hints die kunnen helpen bij het ontrafelen van het geheim, maar het voelt een tikkeltje frustrerend aan wanneer sommige beschrijvingen niet volledig lijken te zijn.

Een ander minpuntje in De kleuren van de liefde zijn de vele verzuchtingen van het hoofdpersonage dat op zoek moet naar het geheim dat haar familie teistert. Het valt te begrijpen dat het personage gefrustreerd is, maar de vele uitingen van die frustraties zorgen ervoor dat het tempo van het verhaal onderuit gehaald wordt.

Hoewel De kleuren van de liefde niet haar sterkste roman is, weet Cristina Caboni er met haar vertrouwde verhaalelementen wel een fijn verhaal van te maken waarin heden en verleden elkaar op een intense manier doorkruisen.

Recensie: De kleuren van de liefde - Cristina Caboni