Fatale waarheid - Robert Bryndza RECENSIE

Recensie: Fatale waarheid - Robert Bryndza

Robert Bryndza schrijft niet alleen spannende boeken; hij weet deze tensie ook tussentijds bij zijn lezers teweeg te brengen. Nadat hij in 2018 Deadly Secrets uitbracht, wat in 2020 naar het Nederlands vertaald werd als Doodsgeheim, bleef het even stil rondom zijn protagonist Erika Foster. Er werd een nieuwe detectivereeks uitgebracht met geheel andere personages, waardoor men even dacht dat het gedaan was met Foster. Gelukkig lieten de social media's van de auteur al vrij snel doorschemeren dat een nieuw avontuur onderweg weg was. En hier is het zevende deel uit de reeks: Fatale Waarheid. 

De zaken die het politieteam te verwerken krijgt, zijn in elk boek anders en daardoor zouden de boeken op zich als standalones gelezen kunnen worden. Hun onderzoeken brengen echter zoveel persoonlijke details naar boven, dat er toch een flink gemis ontstaat als je de boeken niet op volgorde zou lezen. Hierdoor is het aan te raden de reeks gewoon bij het begin te starten.

Het is alsof detective Erika Foster nooit is weggeweest. Ze is weer voorzien van een nieuwe woning en om de bende en leegte in haar woning even kwijt te raken, besluit ze een wandeling te gaan maken. Terwijl ze haar nieuwe buurt leert kennen, hoort ze een ijzingwekkend gegil. Zoals altijd overwint haar nieuwsgierigheid en het duurt dan ook niet lang voordat Erika en haar team op een nieuwe zaak zitten die een koelbloedige moordenaar moet zien te vinden.

De auteur wijkt niet af van zijn voorgaande handelswijze af en dat betekent dat Fatale Waarheid korte hoofdstukken bevat die veelal eindigen met een kleine cliffhanger. Hierdoor is het lastig om het boek aan de kant te leggen en de soepele en vlotte schrijfwijze zorgt voor een prettig leesbaar geheel. Bryndza liet in de laatste paar delen van de serie zijn protagonist een stap opzij doen om ruimte te creëeren voor het persoonlijke trammelant van haar teamleden. Ze ontwikkelden zich van pionnen tot daadwerkelijke personages, wat de saamhorigheid van het team verhoogde en waardoor de eigenzinnige detective zelf ook in een beter daglicht kwam te staan. De auteur lijkt bij Fatale Waarheid echter terug in zijn oude gewoontes te vallen en zet Foster weer in het middelpunt. Het is maar goed dat er een fascinerend onderwerp wordt aangesneden, want eerlijk is eerlijk: er zijn al te veel thrillers over stronteigenwijze politieagenten. 

De spanning is prima op niveau. Het boek start met de omschrijving van een gewelddadige en lugubere moord, maar de auteur heeft, naast de race tegen de klok, nog een paar verrassingen achter de hand. Een voorbeeld is dat hij af en toe het perspectief van een aantal slachtoffers meegeeft. Deze omwenteling geeft de rillingen. Ook heeft het team niet al het geluk aan haar zijde en stuiten de agenten met regelmaat op tegenslagen. Hierdoor komt het gehele onderzoek zeer realistisch over. 

Fatale Waarheid is het langverwachte deel in de bekende Erika Foster- reeks. Met een fijne schrijfwijze, een prima spanningsgraad en interessante wendingen stelt het boek zeker niet teleur. De fans moeten echter weer even geduld hebben voor het volgende deel in de serie, want in het nawoord zegt de auteur eerst een nieuw boek over zijn andere detective uit te geven.

Recensie: Fatale waarheid - Robert Bryndza