De witte koning - Juan Gómez-Jurado RECENSIE

Recensie: De witte koning - Juan Gómez-Jurado

In 2021 werd het debuut van de Spaanse Juan Gómez-Jurado naar het Nederlands vertaald, waarmee de start van een nieuwe Spaanse thrillerreeks begon. De rode koningin werd in begin 2022 opgevolgd door De zwarte wolvin en nu is het tijd voor de afsluiter van de trilogie: De witte koning. De boeken vormen samen één groot avontuur voor de hoofdpersonages, daarom is het van belang de boeken op volgorde te lezen.

'Ik hoop dat je me nog niet vergeten bent. Zullen we spelen?' is het bericht wat Antonia Scott op haar mobiel ontvangt. De afzender is onbekend, maar ze weet dat het bericht van Mr. White afkomstig is. Terwijl ze haar zoon in veiligheid brengt, raakt haar vriend en collega Jón Gutièrrez vermist en de link naar haar vijand is meteen duidelijk. Als Antonia en Jón worden herenigd, wordt al snel duidelijk dat er meer achter zijn verdwijning steekt. White heeft een bom in zijn lichaam geplaatst en laat maar al te graag blijken dat hij in het bezit is van de ontsteker. Hij dwingt het duo hiermee om in schrikbarend korte tijd de oplossing op zijn raadsel te vinden. Tik tak... 

De witte koning past met haar lay-out perfect bij de voorgaande boeken: elk deel wordt namelijk weer ingeleid met een robuuste zwartwitprent. Deze beslaat twee gehele pagina's en verklapt iets over de inhoud die beschreven zal worden. Het boek beslaat vier delen en in elk deel staat een hoofdpersonage centraal. Hoewel de aandacht naar dit personage wordt getrokken, is er genoeg ruimte om de overige personages ook aan het woord te laten en dit creëert een intieme sfeer. De grapjes die om het grote lichaam van Jón worden gemaakt, voelen als thuiskomen.

Jurado hanteert een simpele schrijfstijl, maar compliceert dit door in te zetten op een zeer hoog tempo waarin veel gebeurt. De gebeurtenissen in De witte koning volgen elkaar erg snel op, maar ook de keuzes waarmee de karakters geconfronteerd worden, zijn niet slechts incidenteel aanwezig. Er is weinig ruimte om op adem te komen en de situaties te overdenken. Doordat er zo veel gebeurt en het allemaal zo snel gaat, wordt het lastig gemaakt om constant de volledige concentratie bij de vertelling te kunnen houden en hiermee krijgt het boek een kranige moeilijkheidsgraad. De spanningsgraad is niet heel hoog. De constante afwisseling tussen de gebeurtenissen geeft daar geen ruimte voor. Enerzijds jammer, omdat je bij het lezen van een thriller niet op zoetsappige affaires zit te wachten. Anderzijds zou meer spanning het verhaal tenietdoen en een rommelig geheel voorschotelen. De afweging op een goed verhaal met een matige spanningsboog is voor dit boek prima gekozen.

De afstandelijkheid waarmee het eerste boek begon, is geheel afwezig in dit laatste deel. Het tweede deel bracht een riante kennismaking met de personages, waar dit deel nog op teert. Dit is een goede zet van de auteur geweest. De toestanden voor de personages zijn erg persoonlijk en doordat je het gevoel hebt dat je ze ondertussen goed kent, leef je met ze mee. Er is uitdieping in hun verleden, wat de empathie alleen maar verhoogt. Hun doelen zijn duidelijk en hun motivaties herkenbaar. Je bent welkom in hun team en hoopt als teamlid op een goede uitkomst voor iedereen. Antonia en Jón zitten voor altijd in je hart na het lezen van dit deel.

De witte koning is het afsluitende deel van het eerste avontuur van Antonia en Jón. De trilogie steekt prima in elkaar en doordat je een team met de karakters vormt, voelt de vertelling heel knus. Het boek barst niet uit haar voegen van de spanning, maar geeft een verhaal dat pienter in elkaar steekt en een aanrader is voor puzzelaars. Hoewel de trilogie met De witte koning ten einde is, geeft Jurado aan dat dit nog niet het definitieve einde betekent van het duo en dat er wellicht een nieuwe belevenis op ze wacht.

Recensie: De witte koning - Juan Gómez-Jurado