Een gewone jongen - Louise Beech RECENSIE

Recensie: Een gewone jongen - Louise Beech

Sebastian James Murphy is twintig jaar, zes maanden en twee dagen oud. Hij heeft autisme spectrum stoornis (ASS) en een obsessie voor seks, hij wil ‘het’ heel graag ervaren. Niets vreemds voor een jongen van die leeftijd, maar knap lastig voor een jongen die gezien wordt als anders. Veronica wil dat haar zoon, Sebastiaan, normaal behandeld wordt en gelukkig is. Ze gaat daarom wel erg ver om te geven waar haar zoon zo naar verlangt. De vader van Isabelle (of Violetta) ligt in een coma en om zijn medische kosten en haar opleiding verpleegkunde te kunnen betalen gaat zij werken als escortdame. Wanneer Sebastiaan, Veronica en Isabelle elkaar ontmoeten ontstaat er een verhaal van liefde, vriendschap, groei en heling.

Een gewone jongen is een lastig te plaatsen boek. De bedoeling van Louise Beech is om je een inkijkje te geven in het leven van iemand met autisme maar doordat ze heeft gekozen voor een thema, seks, blijven heel veel aspecten van autisme spectrum stoornis onderbelicht. Wil je een breder beeld krijgen van een leven met iemand met ASS dan kun je het boek van Aaltje van Zweden over haar zoon met autisme lezen. Zij heeft voor hem een tehuis opgezet en vraagt aandacht voor deze stoornis. Femke Sterken schrijft columns in Libelle over onder andere haar zoontje met ASS.

De drie verhaallijnen, allemaal met thema seks, worden afwisselend uit de perspectieven van Victoria, Sebastiaan en Isabelle vertelt en raken elkaar in emotioneel opzicht. Sebastiaan een gezonde jongen van twintig waarbij de hormonen opspelen, zijn frustratie vanwege het feit dat hij het nog nooit heeft gedaan. Zijn nieuwsgierigheid, hunkering. Zijn moeder en haar frustratie dat zij hem niet kan geven wat hij het liefste wil. Haar machteloosheid. Seks is voor een jongen van twintig heel normaal, maar als je anders dan anders bent word je een viezerik genoemd. Isabella bij haar voel je de afkeer en machteloosheid die ze van zich af probeert te schrijven in haar dagboekbriefjes.

Louise Beech heeft voor Een gewone jongen met Fiona en haar autistische zoon gesproken en diverse dingen nagespeeld. Dat lees je zeker terug in het boek. Ze omschrijft heel goed de gevoelens van de personages. Onbegrip, raar aangekeken worden, vooroordelen niet alleen over autisme maar ook over escortdames, de houding of tegenwerking van zorgverleners. Het leven van en met iemand met autisme is ingewikkeld en vermoeiend.Wat jammer is, is dat Sebastiaan twintig is maar vanuit zijn vertellingen komt hij af en toe meer over als een jongen van twaalf. Hierdoor krijg je het beeld dat elk persoon met autisme een achterstand heeft en heel kinderlijk is wat niet zo hoeft te zijn. Er zijn genoeg mensen die prima functioneren en misschien nog volwassener zijn de gemiddelde mens. Gelukkig heeft ze er voor kozen om Sebastiaan te laten groeien in emotioneel opzicht waardoor het enigszins wordt rechtgetrokken.

Het boek bevat veel herhaling, driekwart gaat over seks tussen Sebastiaan en Isabelle op dezelfde tijd en manier. Herhaling komt veel voor bij autisme, maar in dit boek wordt het langdradig. Pas aan het eind wordt de ontwikkeling die ze hebben meegemaakt beschreven waardoor het boek toch nog de moeite waard is. Leg het dus niet voortijdig weg.

Een gewone jongen is een anders dan anders boek. Het is een roman, voelt af en toe als non-fictie. Een young adult boek maar zeker ook voor volwassenen. Het staat ver van je af als je nooit zo iets van dichtbij hebt meegemaakt en daardoor zeker de moeite waard om te ervaren hoe het voelt om anders te zijn. Oordeel niet, geef iedereen een kans. Handel niet uit eigen perspectief maar probeer je te verplaatsen in de emoties van een ander. Luister, stel je open en toon begrip.

Recensie: Een gewone jongen - Louise Beech