Dode hoek - M.W. Craven RECENSIE

Recensie: Dode hoek - M.W. Craven

Rechercheur Washington Poe raakt getriggerd wanneer zijn aanwezigheid gevraagd wordt in een op het eerste zicht simpele moordzaak. Poe jaagt normaal op seriemoordenaars en daar lijkt deze zaak niets met te maken te hebben. Samen met de sociaal onhandige Tilly Bradshaw bijt hij zich vast in het dossier. Al snel blijkt er niets te kloppen van het achtergrondverhaal van het slachtoffer. Poe komt terecht in een mysterieus kluwen van gebeurtenissen. Rechercheur Poe zou Poe niet zijn mocht hij dit kluwen niet draadje per draadje proberen te ontrafelen.

M.W. Craven zette met Dode hoek opnieuw een bloedstollende, schokkende thriller neer. Zijn vlotte schrijfstijl houdt je aandacht continu vast. De scherpe geest van Poe uit hij in gevatte dialogen, snedige opmerkingen en hilarische discussies. Het onderwerp lijkt op het eerste zicht weinig origineel, een moordzaak die niet is wat het lijkt, maar de uiteindelijke uitkomst is verrassend. De keuze van M.W. Craven om te insinueren dat elite-soldaten elkaar vermoorden naar aanleiding van een friendly fire ongeval is gedurfd. Hij doet ons, de burgers, beseffen dat wij eigenlijk weinig weten over wat er vaak echt gebeurt tijdens oorlogen en wat er met de mantel der liefde onder de spreekwoordelijke mat wordt weggemoffeld. M.W. Craven wekt daarmee nieuwsgierigheid op.

Zoals gezegd, is Washington Poe het hoofdpersonage in Dode hoek. Poe is een eigenzinnige rechercheur die lak heeft aan regels, hiërarchie of beperkingen. Hoewel hij graag tegen andermans schenen schop, is het een politieman waarvan je zou willen dat hij aan jouw zaak wordt toegewezen, mocht je vermoord worden of beschuldigd worden van een moord. Tilly Bradshaw vult Poe aan op de meer technische sporen. Ze smijt met woorden en termen die je hoofd doen tollen. Hun relatie voelt aan als een warme band tussen een oudere broer en een jong zusje. De nevenpersonages zijn weggelegd voor onder andere Hannah Finch, hun contactpersoon bij MI5, en Melody Lee van de FBI. In Dode hoek speelt Flynn slechts een minieme rol. Het einde van het verhaal schept de verwachting dat haar rol opnieuw groter zal zijn in het volgende boek.

Dode hoek is het vierde boek van de Washington Poe en Tilly Bradshaw serie. Het is echter niet noodzakelijk dat je de eerste drie boeken al gelezen hebt voor je aan dit boek begint. Dode hoek kan perfect op zichzelf gelezen worden. Je vraagt je dan wel af wat er met Flynn gebeurd is maar het is niet storend. Na het lezen van Dode hoek ben je sowieso getriggerd om ook de andere boeken uit de serie te verslinden.

Dode hoek is een meeslepende, zinderende thriller die je niet loslaat. Het boek houdt je aandacht vast en weet je op het einde toch nog te verrassen. Een absolute aanrader!

Recensie: Dode hoek - M.W. Craven