Die lange, lange dagen - Inga Vesper RECENSIE

Recensie: Die lange, lange dagen - Inga Vesper

Het is 1959, in een suburb in Californië verdwijnt een moeder uit haar huis en alleen een plas bloed is bewijs dat zij daar geweest is. Inspecteur Mick Blanke wordt belast met het onderzoek naar de verdwijning van Joyce Haney. Hij legt verschillende geheimen van de hogere klasse bloot en denkt de moordenaar te pakken te hebben. De gekleurde huishoudster, Ruby Wright, voelt zich verplicht te helpen bij het onderzoek en heeft het idee dat er nog meer verborgen geheimen zijn wanneer ze zelf op onderzoek uit gaat. 

Vesper heeft een ontzettend fijne schrijfstijl. Ze heeft die lange, lange dagen op een fijne manier neergezet en het verhaal wordt goed opgebouwd. Daarnaast bestaat het verhaal uit redelijk korte hoofdstukken die afwisselend een ander perspectief geven. De perspectieven van Joyce Haney, Ruby Wright en Mick Blanke worden afgewisseld waardoor je als lezer een duidelijk beeld van het verhaal krijgt. Al deze onderdelen zorgen ervoor dat het verhaal vlot wegleest.  

Die lange, lange dagen is niet van kaft tot kaft super spannend. Echter heeft Vesper ervoor gezorgd dat de spanning opgebouwd wordt richting het einde van het verhaal. Het verhaal komt in een stroomversnelling terecht en spannende gebeurtenissen volgen elkaar op die invloed hebben op de hoofdpersonen. Je voelt je als lezer betrokken bij de hoofdpersonen waardoor deze stukken redelijk spannend zijn. Daarnaast zorgt een plottwist richting het einde voor een bijzondere onthulling van het onderzoek. 

Een belangrijk onderwerp in dit verhaal is toch wel de rassenscheiding en ongelijkheid. Er wordt een duidelijke scheiding gecreëerd tussen de blanke mensen die superieur zijn boven de donkere mensen. De blanke mensen wonen in fijne huizen, in goede buurten en hebben goedbetaalde banen. De donkere mensen wonen in krakkemikkige woningen, hebben als ze mazzel hebben een slecht betaalde baan en worden dan ook nog eens uit hun huizen gezet zodat er een snelweg gebouwd kan worden. We weten allemaal dat het plaatsgevonden heeft, maar het is confronterend om te lezen hoe de dingen hoogstwaarschijnlijk vroeger gingen. Die lange, lange dagen lijkt, voor zover wij dit nu kunnen beoordelen, wel een realistisch beeld neer te zetten van hoe het er toentertijd aan toe ging. 

Die lange, lange dagen geschreven door Inga Vesper, zet een confronterend beeld neer van rassenscheiding in de jaren 50. Daarnaast heeft Vesper een vlot verhaal neergezet wat niet vanaf het begin spannend is maar waarin de spanning richting het einde wel opgebouwd is. Om deze redenen krijgt het verhaal vier hartjes. 

Recensie: Die lange, lange dagen - Inga Vesper