De troostbibliotheek - Sara Nisha Adams RECENSIE

Recensie: De troostbibliotheek - Sara Nisha Adams

Mukesh, weduwnaar en Aleisha een 17-jarig meisje die het thuis moeilijk heeft, ontmoeten elkaar in de bibliotheek waar Aleisha een zomerbaantje heeft. Aleisha beveelt via een gevonden leeslijst, telkens een boek aan die vooraf zelf ook leest. Door de boeken te bespreken ontstaat er langzaamaan een vriendschap tussen die twee. Ze voelen zich gehoord door elkaar maar ook door de personages in het boek. Mukesh stelt zich meer open voor andere mensen, leert zijn kleindochter door de boeken en Aleisha’s advies beter kennen en krijgt hoop voor de toekomst. Diezelfde boeken helpen Aleisha weer om door te dringen tot haar depressieve moeder. Dan gebeurt er plotseling iets tragisch. Kunnen de boeken hierbij ook helpen? Of zijn al die verhalen slechts een illusie waar je ver vandaan moet blijven?

Waarom lees je een boek? Wat doet een boek met je? Heb je daar weleens over nagedacht? Dat een boek zoveel meer is dan een verhaal laat Sara Nisha Adams in De troostbibliotheek zien. Boeken verbinden, er zijn ontelbare onzichtbare lijntjes die zich naar je uitstrekken. Iemand anders leest op dit moment misschien exact dezelfde pagina als jij. Alleen interpreteert diegene de woorden heel anders. Jij haalt er troost uit, die ander wordt boos en gooit het boek in de hoek. De ene leest om aan de werkelijkheid te ontsnappen, de ander voelt zich minder alleen. Van lezen kun je leren. Niet alleen taaltechnisch maar ook van de emoties van hoofdpersonen die vaak met dezelfde problemen worstelen als jij. Adams heeft deze waardevolle leesles mooi weten te verwoorden in een hedendaags tragisch, maar troostend verhaal.

De troostbibliotheek staat vol met mooie inzichten over lezen, maar ook over de bibliotheek. Zo zegt Mukesh: ‘Als ik hier in stilte samen met andere mensen zit, voelt dat minder eenzaam dan wanneer ik thuis ben, omringd door mijn familie (…) Het is fijn, biedt troost (…)Priya, de kleindochter van Mukesh spreekt de wijze woorden: ‘Soms moet je een boek meerdere keren lezen. Om opnieuw te beleven wat je er zo mooi aan vond en om dingen te ontdekken die je eerder had gemist. Boeken veranderen altijd, want degene die ze leest verandert ook. Dat heeft Ba (de vrouw van Mukesh) gezegd.’En zo zijn er meerdere alinea’s die je eigenlijk moet opschrijven of een bladwijzer tussen moet leggen voor de momenten dat je het nodig hebt.

De troostbibliotheek is een mooi en aangrijpend verhaal over vriendschap, troost, moed en verbintenis. Het laat je anders kijken naar een boek. Het roept vragen op zoals waarom lees ik een boek? Ter ontspanning, om te leren, voor er- of herkenning van dingen waarmee je worstelt. Hoe lees ik een boek? Vluchtig of juist langzaam waarbij je iedere zin tot je door laat dringen. Wat doe je na afloop met een boek? Gaat het terug de kast in of geef je het door? Bespreek je het met iemand? Een boek is niet zomaar iets. Het is een eigen wereld die gecreëerd is door iemand die zijn hart en ziel hierin heeft gelegd. De kunst van het schrijven (en illustreren) is de lezer meenemen in zijn eigen verhaal.

Recensie: De troostbibliotheek - Sara Nisha Adams