Het intieme leven - Niccolò Ammaniti RECENSIE

Recensie: Het intieme leven - Niccolò Ammaniti

Het intieme leven, al had het boek van Niccolò Ammaniti misschien beter 'de vrouw van de president' kunnen heten. Want daar draait dit verhaal om. Maria Cristina Palma is de vrouw van de Italiaanse president. Daarnaast is ze ook -op wiskundig niveau- uitgeroepen tot de mooiste vrouw van de wereld. Maar alle roem en glamour eisen hun tol. Als ze op een feestje een oude vriend van haar overleden broertje tegenkomt en hij haar herinnert aan iets wat lang geleden heeft plaatsgevonden, wordt haar hele leven in een nieuw perspectief gezet. Zal Maria Cristina Palma haar leven als vrouw van de president weer kunnen oppakken?

Hoewel de achterflap niet veel prijsgeeft over het verhaal, is mijn eerste indruk van Het intieme leven toch dat het boek tegenvalt. De ontmoeting tussen de oude vriend en Maria Cristina Palma roept de verwachting op dat er iets spannends zal voorvallen, dat er wellicht een oud en duister geheim is. Echter, deze spanning komt niet op een zodanige manier terug in het verhaal dat vooral gekenmerkt wordt door de psychologische invalshoek. 

Op de achterflap wordt Het intieme leven aangeprezen als een verhaal waarin Niccolò Ammaniti haarscherp de geest van Maria Cristina Palma, de vrouw van de president, ontleedt en de lezer weet aan te zetten tot nadenken. Het verhaal draait van begin af aan, en alleen maar, om Maria Cristina Palma. En ja, Niccolò Ammaniti weet de lezer een inkijkje te geven in de psyche van deze bijzondere vrouw. Maar hoe je het wendt of keert, aan het einde van het verhaal heb je nog steeds geen idee wie deze vrouw precies is.

Daarbij helpt het zeker niet dat de schrijfstijl van Niccolò Ammaniti zeer gedetailleerd is. Neem bijvoorbeeld de uitvoerige en een beetje omzichtige omschrijving van Nicola Sarti. Het beeld dat inmiddels in mijn hoofd was gevormd kwam absoluut niet overeen met de conclusie waarmee Niccolò Ammaniti deze lange passage afsluit: het was wél een knappe man om te zien. En het valt me op dat deze 'miscommunicatie' vaker het geval is. Door zo uitvoerig in te gaan op bepaalde details mist de lezer het grotere geheel en wordt een onjuiste conclusie getrokken. Daarnaast vertraagt deze gedetailleerde schrijfstijl het verhaaltempo aanzienlijk, wat niet ten goede komt aan de kwaliteit van het verhaal.

Nu moet worden gezegd dat Maria Cristina Palma geen gemakkelijk personage is. Dat ze zich midden in een identiteitscrisis begeeft, maakt het ook niet makkelijker om haar toegankelijk te vinden en als lezer zich met haar te kunnen identificeren. Als Niccolò Ammaniti deze afstand bewust heeft willen creëren om de afstand van Maria Cristina Palma als vrouw van de president én de mooiste vrouw van de wereld te benadrukken dan is dat zeker gelukt. Hier en daar vertonen deze vrouw en haar karakter dan wat barstjes, die haar menselijkheid zouden moeten laten zien. Echter, sommige innerlijke tegenstrijdigheden samen met het immense gevoel voor drama zorgen ervoor dat de lezer hier en daar juist afhaakt.

Kortom, Het intieme leven draait om de psyche van een bijzondere vrouw. Hoewel dit heel intrigerend zou kunnen zijn, komt het verhaal niet helemaal lekker uit de verf. Het karakter van de hoofdpersoon is niet erg toegankelijk en de wollige schrijfstijl van Niccolò Ammaniti draagt ook niet bij aan het leesgemak. Toch kan het voor de juiste lezer zeker een mooie aanvulling zijn op de TBR-lijst.

Recensie: Het intieme leven - Niccolò Ammaniti