Waar de wind de aarde raakt - Ilaria Tuti RECENSIE

Recensie: Waar de wind de aarde raakt - Ilaria Tuti

Zoals in vele sectoren hebben vrouwen ook in de geneeskunde hun gelijkberechtiging met mannelijke collega’s moeten bevechten. Waar de wind de aarde raakt van Ilaria Tuti (1976) is daarvan een uitstekend voorbeeld.

De jonge arts Caterina (Cat), weggestopt als gynaecologe in de arme Londense wijk Whitechapel, staat voor de uitdaging om deel te nemen aan een gedurfd initiatief: het in de Eerste Wereldoorlog opzetten van een hospitaal met alleen vrouwelijk personeel pal op het oorlogsgebied in Frankrijk. Ze moet daarvoor wel haar vijfjarig dochtertje bij een bevriend paar achterlaten. De roeping is in de tweestrijd met het moederschap het sterkst.

Ze krijgen het onbeschrijflijk zwaar, bespot door de heersende mores, bedelend om materialen en voortdurend in levensgevaar. De kermende gewonden verbijten liever hun helse pij dan zich door een vrouw te laten wassen. Het leven van Cat neemt een amoureuze afslag wanneer ze een kapitein het leven redt

Het Engelse hof komt er aan te pas om de vrouw in de geneeskunde op de plek te zetten die haar toekomt.

Tuti, die een aantal onderhoudende thrillers schreef, bewijst dat ze ook in dit genre tot de kopgroep behoort. Meeslepend is de wijze waarop ze een eeuwenoude orde uit de hengsels licht. Binnen dat gevecht vlecht ze de kameraadschap van militairen die met hun verminkingen door de zelfde hardvochtige maatschappij achter de maatschappelijke zijlijn geplaatst. Ze verliest bij de beschrijving van het meedogenloze oorlogsgeweld haar invoelingsvermogen niet voor wat Amor de baas van het kanon maakt.

Stukje bij beetje brokkelt het verzet van de mannelijke arrogantie af. Ze zet het zo mooi in de woorden dat een verhaal ontstaat dat je pakt van de eerste tot de laatste bladzijde. Een boeiende inkijk in wat zich in een ziekenboeg aan het front afspeelt; de vaak onmenselijke keuzes over leven en dood onder erbarmelijke omstandigheden, vermengd met een stevige scheut romantiek die zich niet weg laat schieten.

De subtiele verwijzing ook naar liefdeloosheid van de patriarchale maatschappij als het om kinderen gaat die niet haar onbuigzame wil volgen. Een prachtige plottwist, een ontknoping die verrast en aankomt, fraai geborduurd.

Waar de wind de aarde raakt is een verhaal waarin gevoelens en emoties een zeer ruime plaats krijgen toebedeeld. Historische fictie die stoelt op een waar gebeurd fundament. Feiten, aangevuld met fantasie die een pakkende plot opleveren. Voor alles een ode aan de passie, moed en het doorzettingsvermogen van de vrouw in de geneeskunde.

Recensie: Waar de wind de aarde raakt - Ilaria Tuti