De vallei - Suzanne Vermeer RECENSIE

Recensie: De vallei - Suzanne Vermeer

Emily heeft een fijn leven. Ze heeft het goed met haar man, hun bedrijf loopt lekker en samen genieten ze van hun twee jonge kinderen. Als haar broer Ben in Australië omkomt bij een auto-ongeluk, vertrekt Emily naar de andere kant van de wereld om zijn zaken te regelen. Ben runde daar al jaren wijngaard Pokolbin, en Emily is van plan die te verkopen en dan terug te gaan. In Australië aangekomen wordt ze echter geconfronteerd met de duistere wereld waar haar broer in verzeild is geraakt. Ze wordt gedwongen keuzes te maken die haar leven op z'n kop zetten. Keuzes die haar achterlaten met weinig hoop voor de toekomst.

Suzanne Vermeer is de bestverkopende Nederlandse thrillerauteur van dit moment. Ondanks dat de auteur die oorspronkelijk achter het pseudoniem zat in 2011 overleed, verschijnen er nog steeds nieuwe boeken van Vermeer. Zo ook De vallei, een boekje van nog geen tweehonderd pagina's dat gepresenteerd wordt als 'zomerse ontspanning'. Zoals haar vele lezers gewend zijn van de boeken van Vermeer, zit je ook met De vallei direct in het verhaal. Emily's fijne leventje wordt in een kort hoofdstukje duidelijk neergezet en vervolgens zit je al snel met haar aan de andere kant van de wereld. En daar staan de zaken er al snel echt heel anders voor haar voor.

Wat Emily in Australië overkomt, is vrij heftig. Deze scènes zorgen zeker voor de spanning in De vallei, maar zijn tegelijkertijd wel wat ongeloofwaardig. Daarbij focussen de drie delen waaruit het boek bestaat iets te overduidelijk op de grote momenten in het verhaal. Het fijne meeleven met Emily zoals dat in het eerste hoofdstuk is neergezet, komt niet echt meer terug. Haar leven ontwikkelt zich in grote, soms brute stappen. Vermeer zorgt wel voor iets van gelaagdheid door te laten zien dat Emily op Pokolbin ondanks alles vriendschap en liefde vindt. Maar dat ze het liefst terug wil naar Nederland, is overduidelijk.

Al met al is De vallei echt zomerse ontspanning. Zoals gezegd zit je snel in het verhaal, neemt Vermeer je op sommige momenten mee in een heftige achtbaan waaraan je je echt even moet overgeven en is dit boekje vervolgens ook zomaar uit. De zinderende hitte, de roodbruine aarde en de bloeiende wijnranken worden beeldend neergezet, waardoor Pokolbin voor je ogen tot leven komt. Het einde is redelijk voorspelbaar, maar past bij hoe dit boek is opgebouwd en daarmee toch voldoende bevredigend. Dat maakt De vallei een prima boekje voor tussendoor in je vakantie.

Recensie: De vallei - Suzanne Vermeer