De huurster en het poppenhuis - Else Boer RECENSIE

Recensie: De huurster en het poppenhuis - Else Boer

De huurster en het poppenhuis is de tweede roman van Else Boer. Hoofdpersonage Jessie, docente Engels, krijgt slecht nieuws te verwerken wanneer ze haar huidige woning moet verlaten. Gelukkig kan een van haar leerlingen, Dalila, haar helpen. Dalila's ouders hebben een landgoed waar ze nog een tuinhuis ter beschikking hebben dat Jessie tijdelijk kan betrekken. De verhuizing verloopt vlot, maar na verloop van tijd merkt Jessie bizarre dingen op in de buurt van het landhuis. Er weerklinkt geklop in het huis terwijl er niemand is en ze lijkt figuren te zien die er niet kunnen zijn. Ook Dalila's ouders gedragen zich op z'n zachtst gezegd vreemd. En dan is er nog het mooie poppenhuis is het landgoed dat wel een exacte kopie van het landgoed zelf lijkt.

De huurster en het poppenhuis start goed: er is veel actie, als lezer ervaar je meteen een onbehaaglijke situatie tussen de verschillende personages (al kan je daarbij nog niet meteen bepalen wat er precies aan de hand is) en je krijgt de neiging om meteen de puzzelstukjes in elkaar te willen leggen. Wat zou er gebeurd zijn en hoe is dit bepalend voor de rest van de roman?

De sterke openingsscène wordt echter teniet gedaan door het lange verhaal dat vervolgens wordt uitgesponnen. Er moet een brede context worden geschetst van hoe de voorliggende situatie tot stand is gekomen en hoewel Else Boer af en toe een mysterieus elementje in haar verhaallijn verwerkt, slaagt ze er niet in om een ware spanningslijn op te bouwen. Pas naar het einde toe komen er meer spanningselementen samen die voor een climax moeten zorgen, alleen zijn ze in het verhaal te weinig met elkaar geconnecteerd waardoor de gebeurtenissen niet met elkaar verbonden lijken. Er zijn te veel losse eindjes en te veel open mogelijkheden die een betere uitwerking hadden verdiend. Op het einde lijkt Else Boer nog de ene na de andere truc te willen uithalen om de psychologische instabiliteit van haar personages te willen onderstrepen, maar omdat de weg ernaar toe zo wankel is verlopen, overtuigt het verhaal niet. Nochtans bevat De huurster en het poppenhuis alle elementen om een goede psychologische thrillerroman te zijn.

Else Boer schrijft vlot en het verhaal leest gemakkelijk weg. Een beter gedoseerde spanningsopbouw met aandacht voor de uitwerking van de onderling geconnecteerde spanningselementen zou van De huurster en het poppenhuis een interessant boek kunnen maken. Nu blijft de lezer met een onvoldaan gevoel achter.

Recensie: De huurster en het poppenhuis - Else Boer