Perfecte dagen - Jacobo Bergareche RECENSIE

Recensie: Perfecte dagen - Jacobo Bergareche

Perfecte dagen schetst het verhaal van de Spaanse journalist Luis die al jaren vastzit in de sleur van zijn huwelijk. Op een dag ontmoet hij op een conferentie in Texas de Mexicaanse Camila. Een affaire bloeit op en elk jaar hebben ze een aantal dagen om te ontsnappen aan de gewoontes van thuis. Luis staat op het punt om naar zijn minnares te vertrekken als hij een bericht van haar ontvangt dat ze het erbij moeten laten. Teleurgesteld vindt hij zijn heil in het archief van de universiteit van Austin, waar hij oude liefdesbrieven van William Faulkner vindt. De brieven laten hem nadenken over zijn leven met zijn vrouw Paula, én met zijn geliefde Camila.

Perfecte dagen kent een gemoedelijke schrijfwijze met een rustig tempo. Hierdoor leest de inhoud gemakkelijk en ontspannen weg. Vertaalster Nadia Ramer geeft in haar nawoord aan dat de Spaanse taal zich in Mexico en andere Latijns-Amerikaanse landen anders heeft ontwikkeld dan in Spanje. Haar vertaling van de woorden van Jacobo Bergareche is geheel in het Nederlands en de subtiliteiten gaan dan ook helaas verloren. Desondanks vormt het geen belemmering in het leesplezier en is de roman prima in het Nederlands te lezen. Wil je echter de originele sfeer proeven, vol uitspraken die aan seksuele handelingen refereren, dan is de originele Spaanse titel Los días perfectos een betere keuze. 

Het is een originele zet om Perfecte dagen eigenlijk slechts twee hoofdstukken te laten herbergen: een brief aan zijn minnares Camila, en een brief aan zijn vrouw Paula. De brieven die Luis van de bekende schrijver (én Nobelprijswinnaar voor literatuur) William Faulkner in het archief vindt, zijn geen normale brieven. Veel van de liefdesverklaringen worden gesierd door kleine tekeningen en één brief is zelfs een getekend verslag. Een cartoon waarin de perfecte dag wordt uitgebeeld. Elke afbeelding uit deze brief vormt de aanheft van een nieuw subhoofdstuk, waarin Luis zijn fantasie de vrije loop geeft en zich afvraagt hoe deze afbeeldingen zich in zijn leven hebben gemengd. 

De roman bespreekt onderwerpen die een onplezierig gevoel teweeg kunnen brengen, maar toch erg actueel zijn. Vreemdgaan en de sleur van een lange relatie of huwelijk zijn hier voorbeelden van. Bergareche weet de onderwerpen op een intelligente wijze aan de oppervlakte te brengen waardoor je niet per sé negatieve gevoelens over de vreemdgaande Luis krijgt. De woorden en gedachten nemen je mee in een wereld die erg veel raakvlakken met de realiteit heeft. De personages zijn helemaal geen nare personen, maar gaan elk op hun eigen manier met tegenslagen om. Overspel kent nauwelijks rechtvaardiging, maar de doordachte keuzes van de personages brengen toch sympathie teweeg. Het zet je aan het denken.

Perfecte dagen bevat herkenbare onderwerpen die in een prachtig en origineel jasje benoemd worden. Het dunne boekjes telt nog geen tweehonderd pagina's, maar barst uit haar voegen van de emoties. Schuld(gevoel), verlangens en gemis, maar bovenal liefde. Treffend en doordringend.  

Recensie: Perfecte dagen - Jacobo Bergareche