Avondrood - Corina Bomann RECENSIE

Recensie: Avondrood - Corina Bomann

Berlijn-Zehlendorf. Het is 1939 en nu de oorlog is uitgebroken moeten de verpleegkundigen en artsen van het Waldfriede ziekenhuis alles op alles te zetten om het overeind te houden.De jonge arts-assistente Helene Jacobs komt naar het ziekenhuis om onder leiding van dokter Hintze, een overtuigd nationaalsocialist, te werken. Het valt haar af en toe zwaar en ze zoekt troost in de tuinen waar ze tuinman Timo Davis ontmoet. Een hechte vriendschap groeit uit tot echte liefde maar dat wordt danig op de proef gesteld als Timo door het leger wordt opgeroepen. Zal hij ooit nog terugkeren? En wat moet ze met haar gevoelens voor haar nieuwe collega? Gaat ze met hem mee naar zijn thuisland of blijft ze wachten in de hoop dat Timo terugkomt?

Avondrood van Corina Bomann is deel drie van de serie over het wel en wee van het ziekenhuis Waldfriede. Het is gebaseerd op de kronieken van verpleegster Hanna Rinders die dertig jaar in het ziekenhuis werkte. Hoewel de boeken apart van elkaar te lezen zijn is het aan te raden bij deel een te beginnen. Waldfriede was in 1919 een sanatorium dat in zeer slechte staat verkeerde. Onder leiding van geneesheer-directeur Louis Conradi en zijn rechterhand en röntgen-verpleegkundige Hanna Richter groeit het uit tot een bekend en volwaardig ziekenhuis. In deel twee is het 1929 en maken we kennis met verpleegkundige Lilly Wegner en dokter Rudolph Kirsch, die van Joodse komaf is. Nu de oorlog steeds dichterbij komt, is het leven van Kirsch niet meer zeker en moeten zij vluchten. In Avondrood is het inmiddels 1939 en komt Hitler aan de macht. Conradi en Hanna krijgen in dit deel weer een grotere rol toebedeeld en er is een aparte verhaallijn over de jonge arts-assistente Helene Jacobs en haar geliefde Timo, die ze in de tuinen van Waldfriede ontmoet.

Vanaf de eerste letter wordt je weer in het verhaal meegenomen. Er is geen moment dat het inzakt en eigenlijk wil je het boek niet wegleggen. Corina Bomann schrijft zo gemakkelijk en beeldend dat je alles als in een film beleeft. Hoewel het boek een zwaar thema bevat: de oorlog, gruwelijkheden, verlies, geweld, dood en afscheid is er ook ruimte voor vriendschap, het leven voor elkaar geven en de liefde. Dat maakt het iets luchtiger en afwisselend. Het is interessant hoe mensen kunnen veranderen onder leiding van een regering. De een een fervent aanhanger en totaal gehersenspoeld, de ander onzichtbaar in de hoop niet opgemerkt te worden, de volgende die zijn leven riskeert om anderen te helpen. Bomann beschrijft tevens de creatieve oplossingen die artsen bedenken om zoveel mogelijk patiënten te kunnen redden. Door de oorlog zijn handschoenen, medicijnen, ontsmettingsmiddel en andere benodigdheden schaars geworden. Door continue dreiging van bommen is er een nood OK in de schuilkelder gemaakt en moeten patiënten heen en weer verplaatst worden als het alarm afgaat. Zodra de gewonden binnen gebracht worden is het aanpoten om iedereen te helpen en levens te redden. Ondertussen gebeuren er in het privéleven van Conradi en Helene de nodige tragische gebeurtenissen. Kortom een volwaardig verhaal dat maar liefst 572 pagina's telt. En er komt nog meer in de vorm van een deel vier getiteld Ochtendgloren dat in januari 2024 uitkomt.

Avondrood is een aanrader als je al fan bent van de andere boeken van Bomann of van schrijfsters zoals Lucinda Riley. Waar sommige boeken een aanloop hebben of af en toe wat inzakken heb je dat bij Avondrood niet. Heel knap voor een boek van deze omvang! De mix van tragedie, hoop, liefde en spanning zorgt voor een mooie afwisseling en de goede beschrijvingen van de emoties van de hoofdpersonen maakt dat je ze echt leert kennen en deelgenoot wordt van hun verdriet en geluk, iets dat wel degelijk naast elkaar aanwezig kan zijn.

Recensie: Avondrood - Corina Bomann