Juno en Legs - Karl Geary RECENSIE

Recensie: Juno en Legs - Karl Geary

In het gezin van Juno is er altijd geldgebrek. Haar moeder doet wat ze kan, maar de bijdrage van haar vader is minimaal. De constante geldzorgen wegen zwaar en doen het toch al opvliegende karakter van Juno geen goed. Ze mist een stabiele structuur waar ze rust in kan vinden. Op de zwaar gelovige school heeft ze het al helemaal niet makkelijk en dat levert haar meer dan eens straf op. Op een dag sluit ze een bondgenootschap met Legs, een jongen uit haar klas, en dat maakt hen beide strijdbaarder. Iets wat niet goed kan aflopen…

Iedere lezer laat zich op een andere manier beïnvloeden door quotes die op een cover staan. Bij Juno en Legs is het Douglas Stuart die de lezer probeert te overtuigen met de zin ‘Deze roman brak mijn hart’. Het prikkelt natuurlijk wel, want door het vergelijkbare thema in Juno en Legs en Shuggie Bain ben je benieuwd of er nog andere parallellen te trekken zijn.

Hoe kinderen opgroeien in situaties die niet altijd ideaal te noemen zijn, is een gevoelig onderwerp. In veel romans waar dit onder de aandacht gebracht wordt, staan pijnlijke scènes, en dat is in Juno en Legs niet anders. Het Dublin van de jaren tachtig, en met name de armere wijken die hier beschreven worden, geven het boek een hele specifieke setting mee. Juno heeft het niet makkelijk thuis, maar toch kriebelt er daarnaast iets onrustig in haar lichaam. Iets wat haar niet makkelijk maakt voor haar omgeving. Ze voelt het feilloos aan als er iemand onrecht wordt aangedaan en ze laat zich door niets of niemand tegenhouden. Dat snijdt haar vaker in de vingers dan dat het haar iets goeds brengt, en dat frustreert dan opnieuw. Ze lijkt niet uit die vicieuze cirkel te kunnen stappen en de enige die door haar muur heen breekt is Legs.

Legs is heel anders dan Juno, maar ook een buitenbeentje. En in dat gemeenschappelijke feit vinden ze elkaar. Legs heeft misschien nog wel diepgaandere problemen dan Juno, en wordt zowel thuis als op school geconfronteerd met de Rooms-Katholieke waarden waar hij zich aan dient te houden. Karl Geary zet zijn hoofdpersonage Juno heel goed neer. Zo goed zelfs, dat ze bijna van vlees en bloed wordt en je af en toe niet weet of je nu van haar moet houden of een hekel aan haar moet hebben. Dat weet ze zelf ook niet, dus daar komt het gevoel misschien vandaan. Legs is minder goed uitgewerkt, omdat je hem door de ogen van Juno ziet. En dat geeft wellicht niet altijd het correcte beeld. Juno sluit, net zoals iedereen, af en toe haar ogen voor de waarheid omtrent Legs. Omdat die te hard is en ze meer tijd nodig heeft om deze onder ogen te kunnen zien.

Wat die waarheid is, houdt Geary voor de lezers bedekt. Je mag zelf veel zaken invullen en dat geeft een apart gevoel. Want is iets wat niet gezegd wordt, überhaupt wel waar? En maakt het iets uit wat de waarheid is? Er is in ieder geval veel ellende te verwerken in Juno en Legs en daar moet je als lezer wel op voorbereid zijn. Het is geen uitermate emotioneel boek, daarvoor houdt Geary genoeg afstand en zijn de beschrijvingen vrij objectief, maar het geeft wel weer hoe moeilijk het is om uit een slechte situatie te proberen komen. De broodnodige hulp van anderen komt niet altijd zonder voorwaarden en is daardoor ook niet altijd de beste hulp.

Juno en Legs is vlot geschreven en niet al te dik. Het is een coming-of-age roman die weinig lichtpunten bevat, zonder daarbij onrealistisch aan te gaan voelen. Het boek laat je nadenken over de maatschappij en hoe makkelijk een persoon buiten de boot kan vallen en er nooit meer weer in raken. Het is schrijnend zonder echt emotioneel te zijn, maar het raakt zeker een gevoelige snaar. Juno is ook absoluut een personage om niet zomaar te vergeten en daarmee is Juno en Legs absoluut een aanrader voor lezers die houden van sterk geschreven romans met een maatschappelijk thema.

Recensie: Juno en Legs - Karl Geary