De storm van ons bestaan - Vanessa Chan RECENSIE

Recensie: De storm van ons bestaan - Vanessa Chan

Vanaf jongs af aan wordt ons aangeleerd dat ons gedrag consequenties heeft. Maar soms zijn die gevolgen van tevoren helemaal niet te overzien. Toen Fujiwara tien jaar geleden Cecily meetrok in de aanstaande Japanse verovering van Maleisië, toen nog verkocht als de redding van Maleisië en een ‘Azië voor Aziaten’, kon ze nooit hebben overzien dat deze droom zou uitmonden in een regelrechte hel. Haar zoon is verdwenen, haar jongste dochter moet onderduiken om dwangarbeid als ‘troostmeisje’ te ontkomen en haar oudste dochter doet haar best om het hele huishouden bij elkaar te houden, maar ten koste van wat?

De storm van ons bestaan trapt af met een bericht van Vanessa Chan aan de lezer: “ik hoop dat je liefde, verwondering, verdriet en vreugde zult voelen terwijl je dit leest. En ik hoop vooral dat je hun verhalen zult onthouden”. Een prachtige start van een historische, literaire roman, maar ook een start die hoge verwachtingen oproept. En die worden niet helemaal waargemaakt.

De indruk die De storm van ons bestaan achterlaat is vooral droevig en zwaarmoedig. Ook in de ‘luchtigere’ periodes voorafgaand aan de Japanse bezetting is de toon van het verhaal melancholiek. Cecily is ongelukkig en dat sijpelt door elke zin heen. In haar zoektocht naar geluk ontmoet ze Fujiwara. Hoewel zij voor hem romantische gevoelens koestert, wordt de lezer niet zo meegenomen in deze (eenzijdige) hartstocht. De sombere stemming drukt als een baksteen op de maag.

Het verhaal wordt afgewisseld met flashbacks, zodat de lezer steeds een beetje beter begrijpt wat Cecily’s rol is in de Japanse bezetting. Hoewel haar keuzes op zich te begrijpen zijn, roepen ze weinig sympathie op. Het is dan ook lastig om als lezer een band met haar op te bouwen. Vervolgens wordt het verhaal ook nog afgewisseld met het perspectief van de kinderen van Cecliy. Dit is een welkome afwisseling.

De literaire insteek van De storm van ons bestaan zorgt ervoor dat het tempo bij tijd en wijlen erg laag is. Er gebeurt soms weinig en niet alle informatie lijkt een doel te hebben. Het is jammer dat Vanessa Chan niet iets meer ruimte heeft genomen om uit te leggen welke aspecten uit het verhaal zijn gebaseerd op waarheid en welke aspecten haar invulling als schrijfster zijn. In het voorwoord geeft Vanessa Chan aan dat ze hoopt dat lezers het verhaal zullen onthouden. Door de choquerende gebeurtenissen die worden beschreven heeft Vanessa Chan die aandacht van de lezer, maar ze laat het vervolgens na om er echt iets mee te doen. Hoewel de lezer wordt meegenomen in de zoektocht van vier mensen door het leven tijdens de Japanse bezetting, is er geen sprake van een echte persoonlijke ontwikkeling. Ook de wens om liefde, verwondering en vreugde te voelen is er één die niet uitkomt.

Concluderend, De storm van ons bestaan is een choquerend en heftig verhaal over de Japanse bezetting van Maleisië. De overheersende stemming is somber, maar dat past wel bij de gruwelijkheden van die tijd. Helaas wordt het nooit echt helemaal duidelijk welke aspecten zijn gebaseerd op de werkelijke geschiedenis en wat de creativiteit van Vanessa Chan is geweest. Dit draagt eraan bij dat de lezer het boek afsluit met meer vragen dan antwoorden.

Recensie: De storm van ons bestaan - Vanessa Chan