Zuid-moeders hebben geen geheimen – Kimberley Klaver RECENSIE

Recensie: Zuid-moeders hebben geen geheimen – Kimberley Klaver

Poppy heeft flink moeten wennen aan haar leven in Amsterdam-Zuid. Het geroddel, constant moeten voldoen aan torenhoge verwachtingen... Het heeft haar opgebroken, maar ze is nu sterker terug en van plan zich volledig op haar eigen leven en haar gezin te richten. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan als ze anonieme brieven begint te ontvangen. Als ze dan ook nog eens betrokken is bij een tragisch ongeluk, wordt haar nieuw gevonden balans flink op de proef gesteld.

Kimberley Klaver is naar eigen zeggen al sinds jonge leeftijd een echte verhalenverteller. Dat uit zich onder meer in een carrière als actrice. Maar ook haar debuutroman Zuid-moeders breken niet werd een succes. En een bestseller vraagt natuurlijk om een vervolg. Daarom is er nu Zuid-moeders hebben geen geheimen, waarin Klaver de lezer weer meeneemt naar het sociale wespennest dat Amsterdam-Zuid is voor haar hoofdpersoon Poppy. Opnieuw is dit stukje wereld schrikbarend herkenbaar en vraag je je bijna af hoe blij iedereen daar is dat Klaver opnieuw in de pen geklommen is.

Naast Poppy keren ook andere personages uit Zuid-moeders breken niet terug. Echtgenoot Alex en zoontje Wolf natuurlijk, gay best friend Frank, de wereldvreemde over the top Zuid-vrouw Bobby, rivaal Sophie. Met al die bekenden rol je in Zuid-moeders hebben geen geheimen zo weer de wereld van Poppy in. Het is wel even schakelen, want in het vorige boek heb je haar als lezer achtergelaten op een tropisch eiland, living her best life. Dan is ze nu weer terug bij af, lijkt het. Maar eerlijk is eerlijk, haar leven is nu eenmaal in Amsterdam-Zuid. En Poppy staat duidelijk steviger in haar schoenen.

Natuurlijk gaat er nog altijd van alles net even anders dan zou moeten. Klaver is een makkelijke verteller en moet het vooral hebben van de humoristische situaties en de types die ze op de korrel neemt. Dat blijft genieten, tot het tenenkrommende ongemakkelijke aan toe. Een moeder die in een chique restaurant uit eten gaat met een baby in een draagzak op de buik... Ook zonder kinderen weet je dat dat vragen om problemen is. En wat te denken van de grote hond die Poppy van Bobby ter adoptie opgedrongen krijgt. In een Amsterdams appartement...

Zuid-moeders hebben geen geheimen verschilt van de voorganger doordat Klaver er een thriller-element aan toegevoegd heeft. Vanaf de proloog is duidelijk dat er iets verschrikkelijks gebeurd is. Er lijkt zelfs een beetje gehint te worden op moord. Maar wat er precies gebeurd is en met wie, dat wordt niet meteen onthuld. Langzaam en een beetje dreigend wordt toegewerkt naar 'het incident'. Ondertussen ontvangt Poppy ook nog eens anonieme brieven, waarmee de schrijver griezelig dicht haar wereld binnendringt.

Voldoende dus om Zuid-moeders hebben geen geheimen tot de laatste bladzijde uit te lezen. Klaver maakt haar zelfbenoemde passie voor het vertellen van verhalen dus zeker waar met dit tweede boek. De verrassing van het originele verhaal van Zuid-moeders breken niet is er misschien af, en voor mooi-schrijverij hoef je dit boek ook niet open te slaan. Maar Klaver weet hoe ze haar lezer tevreden moet houden door hetzelfde en net een beetje meer en anders te bieden. Als ze dat trucje nog eens kan herhalen, is ook een derde boek zeker het afwachten waard.

Recensie: Zuid-moeders hebben geen geheimen – Kimberley Klaver