Al het blauw van de hemel - Mélissa Da Costa RECENSIE

Recensie: Al het blauw van de hemel - Mélissa Da Costa

Al het blauw van de hemel werd al in 2019 uitgegeven door schrijfster Mélissa Da Costa (1990), in eigen beheer. Ondertussen is de Franse schrijfster enkele boeken en enkele miljoenen lezers verder en kunnen we in het Nederlandse taalgebied ook genieten van deze prachtige debuutroman.

Emile krijgt te horen dat zijn vergeetachtige buien ernstiger zijn dan gedacht. Hij lijdt aan jong-Alzheimer en heeft nog maximaal twee jaar te leven. Zijn familie wil hem veilig houden in een ziekenhuis, maar hij besluit zelf om met een camper weg te gaan en te genieten van de tijd die hem rest. Hij plaatst een advertentie om een reisgenoot te zoeken, en daar komt Joanne op af. Een introverte, jonge vrouw haar eigen zorgen lijkt te hebben.

Er zijn van die boeken die je hart stelen tijdens het lezen. Het gebeurt ongemerkt, de woorden nemen hun tijd om je te besluipen, maar er is altijd een moment dat het onomkeerbaar is. De personages zijn als familie gaan aanvoelen en afscheid nemen van het verhaal valt zwaar. Al het blauw van de hemel zal bij een aantal lezers zeker een gevoel van leegte achterlaten, waarin het moeilijk is om weer over te stappen naar een volgend verhaal.

Het onderwerp is natuurlijk vrij zwaar. Een jonge man van 26 die te horen krijgt dat hij nog maar een beperkte tijd te leven heeft, dat zorgt altijd voor een grote impact op de lezer. Hoe ludiek het ook gebracht wordt. Mélissa Da Costa maakt er trouwens absoluut geen kolder van, iets wat je wel makkelijk zou kunnen denken als je de achterflap van het boek leest. Met name de advertentie die Emile plaatst wekt die indruk, maar er zit niet heel veel humor in Al het blauw van de hemel. Het is meer de positiviteit van het leven en de ludieke momenten die het te bieden heeft, die gekoesterd worden.

Joanne vergezelt Emile op deze roadtrip, maar ze is zoveel meer dan enkel gezelschap. Er ontpopt zich een hele mooie vriendschap tussen de twee, waarbij ze allebei openstaan voor de goede kanten van de ander en zichzelf daar aan willen aanpassen. Door de wisselwerking tussen de beide personages, en verschillende andere karakters die ze ontmoeten op hun reis, ontstaat er een constante groei. Emile en Joanne zijn aan het einde van het boek een andere versie van zichzelf geworden, op een realistische manier.

Een ander groot pluspunt van Al het blauw van de hemel, is de reis die Emile en Joanne maken. Je reist als lezer met hen mee, en je kan het toch niet laten om de plaatsen die ze bezoeken even op te zoeken. Roadtrips geven altijd een speciale vibe aan een verhaal en dat is dit keer niet anders. De ontmoetingen met andere reizigers, of met lokale mensen, en de omgeving worden op een heel toegankelijke manier beschreven door Da Costa en je krijgt spontaan zin om met je camper naar Frankrijk te rijden.

Al het blauw van de hemel is een boek waar je de tijd voor moet nemen. De schrijfstijl van Mélissa Da Costa is toegankelijk en kost weinig moeite, maar toch zorgt de emotionele impact van het verhaal ervoor dat je af en toe een pauze moet nemen (met of zonder zakdoek). Er zitten ook wat filosofische momenten in verwerkt, met daaraan gekoppeld een paar prachtige citaten. Het is een memorabele reis, waarbij de personages (zowel de hoofd- als de nevenpersonages) en de omgeving je hart stelen. Eentje die gesmaakt zal worden door een breed doelpubliek.

Recensie: Al het blauw van de hemel - Mélissa Da Costa