De vergeten buurttuin - Sharon Gosling RECENSIE

Recensie: De vergeten buurttuin – Sharon Gosling

Als Luisa een liefdadigheidsproject krijgt aangeboden precies op het moment dat ze aan verandering toe is krijgt ze eindelijk de kans om haar droom, en die van haar overleden man, waar te maken. Maar de buurt enthousiast maken is nog niet zo gemakkelijk en dan is daar nog de aantrekkelijke boksschoolleraar Cas.

Het verhaal van De vergeten buurttuin is origineel en spreekt erg tot de verbeelding. De meeste lezers zullen zich kunnen voorstellen hoe belangrijk wat groen om je heen hebben is en hoe fijn het kan zijn om als buurt samen te werken. Maar ook alles wat tegen kan zitten zal voor lezers herkenbaar zijn. Hoe schrijnend sommige situaties ook, zoals die van Harper, in De vergeten buurttuin weet Sharon Gosling op een geloofwaardige manier hoop te creëren voor iedereen. Het kost geen enkele moeite om in het verhaal te komen en vanaf het begin kun je je gemakkelijk inleven in Luisa en voel je haar liefde voor tuinen en het ontwerpen ervan. Ook zijn er verschillende momenten dat je haar het liefste een schop onder haar kont zou willen geven, in het eerste hoofdstuk al eigenlijk. Gelukkig maakt ze voldoende persoonlijke ontwikkeling door in het verhaal dat haar neiging om niet voor zichzelf op te komen niet gaat irriteren.

Het verhaal wordt afwisselend vanuit het perspectief van Luisa, Cas en Harper verteld wat voor verschillende invalshoeken zorgt. Ook kun je je hierdoor beter inleven in de keuzes van deze drie hoofdpersonages ook al zou een andere keuze beter voor ze zijn. De afwisseling zorgt ook dat het verhaal van De vergeten buurttuin interessant blijft en niet langdradig wordt. Als het alleen om het verhaal van Luisa zou gaan zou dat niet het hele boek de aandacht vast kunnen houden. Maar door de levensverhalen van met name Harper verder uit te diepen wordt De vergeten buurttuin een verhaal wat geen enkele moeite kost om uit te lezen.

De schrijfstijl van Sharon Gosling is erg aangenaam. De vergeten buurttuin leest gemakkelijk weg en het kost geen enkele moeite om de omgeving voor je te zien. De setting van een mooie tuin (in wording) vlakbij de kust spreekt sowieso al erg tot de verbeelding maar Sharon Gosling weet dit helemaal tot leven te brengen. Een sterke kant van De vergeten buurttuin is dat Sharon Gosling de personages niet perfect heeft gemaakt, allemaal hebben ze hun goede en slechte kanten maar is er altijd ruimte voor ontwikkeling. Dit maakt het verhaal interessant en zorgt dat het interessant blijft. Ook het liefdesverhaal tussen Luisa en Cas is realistisch en heeft een open einde wat past bij hoe ze zich persoonlijk ontwikkelen in het verhaal.

Samengevat is De vergeten buurttuin van Sharon Gosling een leuke feelgood waar veel feelgoodlezers hun hart aan kunnen ophalen.

Recensie: De vergeten buurttuin – Sharon Gosling