Schimmenspel - Nora Roberts RECENSIE

Recensie: Schimmenspel – Nora Roberts                             

Voor de twaalfjarige Thea en haar broertje Rem breekt de fijnste periode van het jaar aan wanneer ze bij hun oma in de Appalachen aankomen om daar, zoals elke zomer, twee weken te logeren. Omringd door de natuur en de dieren kijken de kinderen ernaar uit om elke dag buiten door te brengen. Maar ze weten niet wat hen te wachten staat als hun ouders de volgende dag terug huiswaarts keren. Thea en haar oma blijken allebei dezelfde nachtmerrie gehad te hebben, een visioen van vreselijke gebeurtenissen... Na de brutale moord op hun ouders blijven Thea en Rem bij hun grootmoeder wonen. Ze bouwen een leven op en worden volwassen. Thea blijft echter de verwrongen gedachten van de moordenaar voelen en hij weet het. Hij zint dan ook op de ultieme wraak.

Schimmenspel is een intrigerende thriller uit de pen van Nora Roberts. Het boek ademt haar gekende schrijfstijl. Geanimeerde dialogen, een ontluikende liefde, aandacht voor de omgeving en een origineel element maken haar boeken onmisbaar in elke boekenkast. In Schimmenspel zit het unieke element in de gave die Thea heeft. Elke vrouw in haar bloedlijn heeft visioenen. Ze deelt deze gave niet enkel met haar oma. Ook de moordenaar van haar ouders blijkt dit te kunnen, met wrede gevolgen. Nora Roberts slaagt erin dit element perfect te verweven in het verhaal waardoor het geloofwaardig is.

Het hoofdpersonage in Schimmenspel is de jonge Thea. Doorheen het boek groeit ze op van een twaalfjarig meisje tot een jong volwassen, zelfstandige vrouw. Ze wordt neergepend als een sterke vrouw die alles aanpakt wat op haar pad komt, ondanks de constante pijn die ze met zich meedraagt. Als ze verliefd wordt op haar buurman Tyler gun je haar alle geluk. De dialogen tussen haar en haar jongere broer Rem zijn geanimeerd en levensecht. De oma van beide kinderen is eveneens een belangrijk personage, het anker van het gezin. Het personage Ray, de man die de moorden pleegde, is de vierde pion in het verhaal. Zijn rol stopt niet bij de nacht die de levens van Thea en Rem verwoesten. Door zijn gave blijft hij al die jaren aanwezig in het leven van Thea, in haar hoofd en in haar dromen.

Schimmenspel telt 478 pagina’s maar leest als een trein. De hoofdstukken worden vanuit verschillende personages verteld. De verschillende invalshoeken maken het verhaal tot een perfect geheel. Zo wordt de nacht van de moorden enerzijds vanuit moordenaar Ray verteld en anderzijds belicht door de beschrijving van Thea’s visioen. Ook het ontluikende liefdesverhaal tussen Thea en Tyler wordt vanuit beide perspectieven verteld. De vloeiende schrijfstijl van Nora Roberts schakelt zonder haperen over van de ene invalshoek naar de andere.

Kortom, Schimmenspel is een onderhoudende thriller die je meeneemt naar een afgelegen plekje in de Appalachen en je niet loslaat tot de laatste pagina wordt omgeslagen.

Recensie: Schimmenspel – Nora Roberts