Recensie: La Louisane - Julia Malye RECENSIE

Recensie: La Louisiane - Julia Malye

In de jaren 20 van de achttiende eeuw wordt de gemeente van Parijs voor een tweede keer verzocht om dames naar de kolonie Louisiane te sturen. In een eerste lichting werd dit verzoek voldaan door het uitschot van de stad ernaartoe te zenden, maar de kolonie is niet tevreden en wil betere vrouwen om gezinnen te kunnen stichten. De keuze wordt gemaakt om honderd vrouwen uit Hôspital de la Salpêtrière, een opvangcentrum voor geestelijk gestoorde vrouwen en prostituees, te sturen. La Louisiane volgt vier vrouwen op hun reis naar het beloofde land.

La Louisiane is onderverdeeld in drie verschillende delen. Het eerste stuk doelt als inleiding waarin je de vier dames, die het gehele boek gevolgd worden, beter leert kennen. Geneviève kwam in Salpêtrière terecht doordat ze in haar verleden abortus pleegde; Etiennette de dievegge; Pétronille die sociaal achterbleef doordat ze zich schaamde door de moedervlek die haar gelaat aantastte; en Charlotte die als jong meisje als wees op de stoep van het opvangcentrum werd achtergelaten. Hoewel deze inleiding in principe alles in zich heeft om de roman op het netvlies van de lezers te branden, weet de uitwerking helaas niet te overtuigen.

Julia Malye schrijft haar vertelling vanuit het perspectief van een derde persoon. Dit creëert een afstand met de personages waardoor het moeite kost om empathie op te wekken. Ook de reis op het schip La Baleine, dat de vrouwen naar Louisiane brengt, wordt in dit eerste segment beschreven. De motivaties van de karakters worden hiermee uitgediept, maar de chemie blijft ontbreken. Je leert de personages beter kennen, maar tegelijkertijd hebben ze een betonnen muur om zich heen waar niet doorheen te prikken valt. Het tweede en derde gedeelte van het boek verhaalt over de aankomst bij de kolonie en het vestigen van de nieuwe inwoners.

In elk gedeelte van La Louisiane wordt de focus afwisselend op de dames gelegd. Julia Malye heeft een behoorlijk extensieve schrijfwijze. Haar gedetailleerde stijl in in alles terug te vinden, zoals de ambiance en de uitwerking van de gedachten van de personages. Het is prachtig dat zo'n relatief onbekende historische gebeurtenis tot in de puntjes wordt uitgewerkt, maar soms is overdaad schadelijk. La Lousiane is daar eigenlijk het perfecte voorbeeld van. Er lijkt geen beperking in onbenulligheden te zijn, waardoor er meerdere keren personages en situaties voorbijkomen die nauwelijks iets aan de vertelling bijdragen. De overvloed aan details wekt verwarring op en het zorgt ervoor dat het plot stil lijkt te staan, wat vanzelfsprekend desinteresse in het verhaal opwekt.

Het is ontzettend fijn dat het relatief onbekende verhaal over de kolonisatie in het begin van de achttiende eeuw in een fictief jasje is gestoken. De warrige inhoud maakt het echter lastig om alles gebeurtenissen goed te kunnen (blijven) volgen. La Louisiane is geen slecht boek, maar soms is eenvoud gewoon meer dan genoeg.

Recensie: La Louisiane - Julia Malye