Chef Bru - Wout Bru RECENSIE

Recensie: Chef Bru – Wout Bru

Dat Wout Bru verbonden is aan Durbuy lijkt een understatement. Maar liefst vier restaurants opende hij daar inmiddels en zette daarmee het Ardens plaatsje culinair op de kaart. Chef Bru gaat over drie van deze restaurants die allemaal een eigen en volledig ander karakter hebben. Het vierde restaurant, Le Grand Verre heeft een Michelinster en zal om die reden misschien wat minder geschikt zijn voor de thuiskok. Eerder had Wout Bru overigens een tweesterrenrestaurant in Frankrijk. Dat hij verstand heeft van koken staat dus buiten kijf.

Chef Bru is dus onderverdeeld in drie hoofdstukken, vernoemd naar zijn andere drie restaurants. Limoni e Tartifi, La Bru’sserie en Wagyu. Verreweg het grootste hoofdstuk gaat over La Bru’sserie die we volgens Wout Bru overigens geen brasserie mogen noemen, zoals de naam wel doet vermoeden. De reden dat het geen brasserie in de betekenis van dat woord is, komt omdat de gerechten niet ophouden bij de Franse of zelfs Europese keuken. Hoewel de meeste gerechten in dit hoofdstuk wel Frans of Europees zijn vinden we ook bijvoorbeeld een Teriyaki-varkensfilet met onder andere kokospuree. Heerlijke fusion-gerechten. Ik maakte uit dit hoofdstuk Focaccia met ibericoham. Al verving ik de ham door Schwarzwalder Schinken, vanwege mijn vakantie in Duitsland. Dat was overigens een tip van Wout Bru om vooral te koken met lokale ingrediënten. De in Frambozenazijn gemarineerde ui smaakte er heerlijk bij.

Limoni e Tartufi is, zoals de naam al doet vermoeden gericht op de Italiaanse keuken. Wel is er rekening gehouden met de mogelijkheid om deze te maken met lokale producten als Belgische mozzarella, kalfsvlees en uiteraard veel lokale groenten voor bijvoorbeeld de soffrito die als basis geldt voor bijna alle Italiaanse sauzen. In dit hoofdstuk uiteraard pasta en pizza, maar dan wel een pizza met Spaanse chorizo. Ik maakte een Italiaanse klassieker uit dit hoofdstuk: Vitello Tonnato. Kalfsvlees met tonijnmayonaise, Parmezaanse kaas, kappertje en olijven. Dat is natuurlijk altijd lekker als voorgerecht.

Het laatste hoofdstuk gaat over restaurant Wagyu. Daar staat de grill centraal. Niet alleen voor Wagyu biefstuk, maar ook voor vis, groenten en kip en altijd is er weer de samensmelting tussen de Europese keuken met de Aziatische of Amerikaanse.

Natuurlijk vinden we in het hele boek schitterende foto’s van de gerechten én sfeerbeelden van de verschillende restaurants waarover Chef Bru gaat.

Wout Bru is er duidelijk in geslaagd de restaurant keuken geschikt te maken voor de thuiskok.  

Recensie: Chef Bru - Wout Bru