The Familiar - Leigh Bardugo RECENSIE

Recensie: The Familiair ( De vertrouwelinge)  - Leigh Bardugo

Madrid 16e eeuw. Luiza Cotado is een hardwerkend keukenmeisje in een huis in de mindere buurten van Madrid. Om haar leven nog enigszins dragelijk te maken gebruikt Luiza minimale magie, magie in de vorm van rijmpjes en versjes die voortkomen uit een mengelmoes van diverse talen. Als de meesteres van Luiza dit ontdekt, eist ze van Luiza dat ze haar magie inzet om haar meester en meesteres weer in een betere sociaal positie te helpen. 

Het helpen begint klein, maar neemt al snel vormen aan die Luiza in benarde situaties brengt.  Situaties op de grenzen van magie, wetenschap en fraude. Neem daarbij het feit dat Luiza Joods bloed in haar aderen heeft stromen en in deze 16e eeuw de inquisitie dat niet tolereert. Om te overleven zal Luiza alle moed en creativiteit nodig hebben die ze in zich heeft om het om hulp vragen aan de onsterfelijke Guillén Santangel niet te vergeten.

Leigh Bardugo schrijft na diverse Young Adult Fantasy met The familiair, haar eerste Fantasyroman voor volwassenen.

In The Familiair, word je als lezer meteen in het diepe gegooid. Het eerste hoofdstuk vertelt met allerlei "wat als dit niet was gebeurt" via een soort van kleine flash-forwards, wat je in het boek kan gaan verwachten, al weet je dan echt nog niet waar Leigh Bardugo het over heeft.

De magie die in The Familiair besproken wordt komt voort uit het zingen van de zogeheten 'refranes'. Dit zijn gezegden uit het Ladino, een verbasterde taal uit het Middellandse Zeegebied die gebruikt werd door de Sefardische Joden. Luiza's moeder, die Joods was, heeft Luiza de refranes geleerd en ze voor haar opgeschreven in brieven. Luiza heeft er talent voor en de refranes spreken haar onmiddellijk aan, ze nemen bijna bezit van haar in de vorm van melodieën. Naast Luiza is Guillén Santangel het andere hoofdpersonage in The Familiair. Guillén is een onsterfelijke man door toedoen van een vervloeking, gebonden aan de mannelijke familielijn van Trello, een vriend van weleer.

Als Luiza merkt wat ze echt met haar refranes kan doen, wil ze niet meer terug naar haar status als kamermeisje, ze wil meer. Meer luxe, meer geluk, meer levensvreugde. Welke gevaren deze wensen met zich meebrengen worden in de loop van dit verhaal duidelijk.

Leigh Bardugo schrijft in The Familiair over een tijd waarin religie hoog in het vaandel staat, een tijd waarin hekserij en ketterij niet geduld worden, een tijd waarin het jodendom niet getolereerd wordt door de inquisitie. Al met al staat hierdoor het verloop van het verhaal en de afloop van het verhaal voor Luiza eigenlijk wel vast.

Ondanks dit gegeven is The Familiar een boek waar je door het verhaal meegezogen wordt, het leest makkelijk en je legt dit boek niet zomaar aan de kant. Bardugo heeft een beeldende schrijfstijl die zowel de tijd waarin The Familiair zich afspeelt als wel de fantasywereld vlekkeloos in elkaar overgaan. De personages spreken voor zich, ze zijn duidelijk genoeg om je er goed in in te leven. Om vervolgens verrast te worden door daden vol medeleven die je niet verwacht.

The Familiair is een fraaie mix van Historische-roman en Fantasy-roman waar de Fantasy de overhand heeft. Ondanks het feit dat het verloop van het leven van Luiza zich redelijk laat voorspellen is de uiteindelijke twist erg goed gevonden.  Bardugo is erin geslaagd om religie te laten samengaan met magie en hekserij in een omgeving van complexe politieke intriges en dit alles te beschrijven alsof we het dagelijks meemaken. The Familiair is geheel op zijn plaats in het genre Fantasy. Het boek heeft de potentie om herschreven te worden als serie als alle grensgebieden en speciale momenten nog verder worden uitgewerkt. Deze laatste zin kan zowel als compliment als, als punt van kritiek worden opgevat.

Recensie: The Familiair ( De vertrouwelinge)  - Leigh Bardugo