De spionne van Manhattan - Roberta Rich RECENSIE

Recensie: De spionne van Manhattan - Roberta Rich

Spanning volop in ‘De spionne van Manhattan’.

De Joodse Giddy Brodsky doet als kind schokkende ervaringen op als Kozakken haar Oekraïense dorp overvallen. Ze redt zich in een karkas van een koe, maar kan nooit de tronie van de man vergeten die een wezenlijk aandeel had in de pogrom. Haar familie emigreert naar Amerika. Daar in Manhattan wordt ze geconfronteerd met de Kozak in kwestie. Ze zoekt werk als sigaretten verkoopster kin een jazzclub, wordt door een gewiekste hoofdcommissaris benaderd en raakt verzeild in een internationaal complot, waarbij wel haar liefde, maar niet haar eerzicht en vasthoudendheid verloren gaat.

Een roman met een historische inslag, die door Roberta Rich (78) een stevige lading fantasie over zich heen krijgt. Een plot  dat je op de stoel gevangen houdt, een verhaallijn die zich afspeelt aan het begin van de Tweede Wereldoorlog.

De spionne van Manhattan handelt over een meisje dat na het onverhoeds vertrek van de vader moet voorzien in het onderhoud van haar moeder en broertje. De auteur kruidt het met een trits verwikkelingen in de familiaire sfeer.

Iedereen heeft een geheim voor de ander mm net verstrekkende gevolgen. Pas als al die geheimen zijn geopenbaard volgt een knallende finale op een schip waar Kaganovitsj, de rechterhand van Stalin, de dood in de ogen kijkt.

Politiek

Rich dicht in deze roman Brodsky kwaliteiten als spionne toe die de wenkbrauwen doen fronsen. Het huis van een gevaarlijke schutter binnen stappen met goedkope leugentjes, een pistool uit handen laat vallen, is niet iets wat de Top Tien van geloofwaardigheid zal binnen stromen. En al helemaal niet de conclusie dat ze meer speurzin in zich bergt dan een geroutineerde spion. Haar meerwaarde ligt op een ander vlak, die van spitsvondigheid. En, toegegven, ze leert snel bij.

Het is haar te vergeven, want de story is naast wapens geladen met oplopende spanning/. De scènes van ontmaskering zijn knap in elkaar gezet.

De lezer krijgt ook een portie internationale politiek op zijn/haar bord waarbij de rode draad het al dan niet verenigen van Rusland en Amerika in de strijd tegen de nazi’s is. Een nazi in schaapskleren en een moordenaar met humane trekken eisen de aandacht op.

Humor

De spanning wordt op een aangename wijze gebroken met scheuten humor en potsierlijke volzinnen. Bijvoorbeeld liefdesverdriet dat zoveel tranen oproept dat de Titanic er op zou kunnen drijven.

Naast fraai omschreven wijsheden in een zin als ‘Een vogel die wegvliegt maar terug kan keren, die een zin, die over de lippen komt, niet gelukt’.

In De spionne van Manhattan verenigt Rich haar kwaliteiten als advocate en auteur. Eerder brak ze internationaal door met de Hanna Levi-trilogie.

Recensie: De spionne van Manhattan - Roberta Rich