Het nachthuis - Jo Nesbo RECENSIE

 Recensie: Het nachthuis – Jo Nesbo

De prijzen die de Noorse schrijver Jo Nesbo al heeft ontvangen, zijn niet meer op één hand te tellen. Hij wordt de meest succesvolle schrijver van Noorwegen genoemd en zijn thrillers met alcoholverslaafde detective Harry Hole in de hoofdrol worden overal ter wereld gelezen. Toch kan Nesbo ook meer dan thrillers schrijven. Naast zijn activiteiten als frontman van rockgroep Di Derre waagt hij zich af en toe ook eens aan een boek buiten zijn comfortzone.  Het nachthuis  kan zeker tot die categorie gerekend worden. Het is een horrorverhaal in de traditie van Stephen King, maar in onnavolgbare Nesbo-stijl geschreven.

De 14-jarige Richard Elauved komt na de dood van zijn ouders terecht bij Frank en Jenny in het rustige stadje Ballantyne. Richard is een aparte jongen die als paria beschouwd wordt in het dorp en de school. Alleen met de andere outcasts Tom en Fatso vindt hij wat verbinding. Als op een dag Tom op mysterieuze wijze verdwijnt in een telefooncel, zijn alle ogen gericht op Richard. Wanneer even later ook Fatso in het niets lijkt te zijn opgegaan, is het hek helemaal van de dam. Richard wordt beschuldigd van betrokkenheid bij beide verdwijningen en wordt opgesloten in een instelling. Deze gebeurtenissen spelen zich af in het eerste deel van het boek dat als een horrorverhaal voor tieners lijkt te zijn geschreven. In het tweede deel maakt de lezer kennis met Richard Hanssen, een succesvolle jeugdboekenschrijver, die voor een klasreünie na vijftien jaar terugkeert naar Ballantyne. Aanvankelijk lijkt dit uit te draaien op een verklaring voor deel één, maar ook hier zet Nesbo de lezer opnieuw op het verkeerde been. In deel drie schotelt hij alweer een plottwist voor, waardoor de lezer steeds zijn gedachtegang moet aanpassen.

Jo Nesbo speelt in Het nachthuis voortdurend een spel met de lezer. Telkens wanneer deze denkt door te hebben hoe het werkelijk in elkaar zit, stuurt Nesbo het verhaal een andere richting uit die verrassend en soms ook bovennatuurlijk is. Nesbo toont in Het nachthuis dat hij over een enorme fantasie beschikt, maar tevens dat hij dat ook fantastisch kan verwoorden. Zijn beeldend en filmisch taalgebruik zorgt ervoor dat de lezer zich alles perfect kan voorstellen, hoe surreëel sommige zaken ook lijken. Hoewel de auteur zich dit keer wel aan een ander genre waagt, blijft hij toch trouw aan zijn vlotte en spannende stijl. Ook zijn personages zijn, tot op zeker hoogte, herkenbaar en het is perfect mogelijk zich in te leven. Toch zal niet iedere Nesbo-fan dit boek kunnen smaken. Het hoge Stephen King-gehalte waarin ook het bovennatuurlijke zijn plaats kent, zal voor sommige fans van Harry Hole een brug te ver zijn. Nesbo heeft met Het Nachthuis echter wel opnieuw getoond dat hij van vele markten thuis is.

Recensie: Het nachthuis - Jo Nesbo