Pelgrim - Jens Henrik Jensen RECENSIE

Recensie: Pelgrim - Jens Henrik Jensen

Pelgrim is het zesde deel van de 'Oxen' reeks van de Deense auteur Jens Henrik Jensen, waarin zijn personage Niels Oxen centraal staat. Dit deel is niet leesbaar zonder achtergrondinformatie, omdat het voortborduurt op de gebeurtenissen uit Gladiator; het zesde deel van de reeks. Het is niet noodzakelijk om alle voorgaande boeken uit de serie te lezen, maar zonder weet van gebeurtenissen uit het vijfde deel en de links tussen de personages, zal Pelgrim veel mist veroorzaken en geen fijn boek zijn om te lezen.

Niels Oxen kan de heftige belevenissen, die zich in Gladiator voordeden, niet gemakkelijk verwerken. Hij worstelt met zijn verleden en kan geen rust vinden. Niels besluit zijn leven tijdelijk op pauze te zetten en gedurende een maand lang een pelgrimstocht te gaan maken. Margrete Franck, Niels ex-partner bij de geheime dienst, is op datzelfde moment bezig om openstaande kwesties betreft de moorden uit het vorige deel te sluiten. Ze komen echter weer bij elkaar als een oude bekende hun hulp inroept voor een ogenschijnlijke simpele zaak. Zodra ze zich echter in de zaak vastbijten, blijkt niets wat het lijkt...

De hoofdstukken van Pelgrim zijn kort en krachtig, maar de manier waarop Jens Henrik Jensen de hoofdstukken inleidt, brengt een gevaar met zich mee. Elke sectie verhaalt een ander perspectief, maar niet altijd is even snel duidelijk vanuit welke visie de gebeurtenis wordt verteld. De onbenoemde verteller wordt vaak in de loop van de tekst herkend door typische karaktertrekken of lichamelijke kenmerken en eigenlijk direct daarna erkend door de naam van het personage te noemen. Soms duurt het echter een behoorlijke tijd voordat de verteller niet meer anoniem is. Vanzelfsprekend wil je weten vanuit welk personage je leest en worden je gedachten daardoor opgeslokt. Sommige hoofdstukken zijn hier echter gewoon te kort voor, waardoor er verwarring optreedt.

Hoewel er flink wat vertelperspectieven zijn, is er gelukkig geen sprake van constante herhaling. De gebeurtenissen volgen elkaar grotendeels op en hebben slechts een andere invalshoek. Dat is een goede keuze geweest van de auteur, omdat concentratie hard nodig is om bij de les te blijven. De personages hebben persoonlijke en overkoepelende doelen en omdat alles verklaard moet worden voor de volledigheid van het verhaal, heeft Pelgrim een behoorlijke vaart te pakken. Helaas zorgt dat ook voor onduidelijkheden doordat het verhaal met regelmaat té snel gaat. De thriller bevat een zekere mate van spanning en die weerspiegelt zich voornamelijk door tijdsdruk en diverse complotten.

Rust wordt gecreëerd door terugblikken naar het verleden, en door de uitweiding van de persoonlijke band tussen Niels en zijn zoon Magnus. Dit biedt de kans om tussen de hevige perikelen even op adem te komen en geeft tegelijkertijd diepgang aan de personages. De personages zijn solide, maar dat komt voornamelijk door de informatie uit de voortgaande delen uit deze reeks. Je kent hun mankementen en zwakheden, evenals hun positieve punten en daar wordt in Pelgrim verder op in gegaan. Zonder de informatie uit de voorgaande delen zijn de personages niet sterk genoeg om het verhaal te tillen, waardoor weer blijkt dat Pelgrim geen standalone is.

Pelgrim is geen slecht boek, maar valt wel een beetje uit de toon in vergelijking met de vorige delen uit de serie. De auteur knoopt alle losse touwtjes op het eind prachtig samen, maar de weg naar deze ontknoping bevat veel kuilen. Er is te veel in een boek gestopt, waardoor er onrust in het verhaal komt en het hierdoor lastig wordt gemaakt om het verhaal te blijven volgen.

Recensie: Pelgrim - Jens Henrik Jensen