Frankie - Jochen Gutsch en Maxim Leo RECENSIE

Recensie: Frankie - Jochen Gutsch en Maxim Leo

Richard Gold heeft een flink verlies geleden en ziet het leven niet meer zitten, maar op het moment dat hij klaar staat om er een eind aan te maken is daar opeens Frankie. Frankie dringt zijn huis binnen, vraagt hem om eten, slaapt het liefst bij hem op bed en tot zijn frustratie moet er ook nog een dierenarts voor hem langskomen… Kater Frankie is al een tijd dakloos, nadat zijn oude bazinnetje overleed kwam hij op straat. Frankie ziet er wel wat in en verruilt snel zijn leven onder een badkuip op de vuilnisbelt voor eentje met vers voer en een luxe bed. Ondanks dat Gold hem het liefst ziet verdwijnen, bloeit er langzaam een bijzondere vriendschap op.

De flaptekst van dit boek geeft eigenlijk een beetje een vertekend beeld van het verhaal, maar levert daarmee ook direct een heerlijke verrassing als je begint te lezen. Frankie is namelijk niet geschreven vanuit personage Richard Gold, maar vanuit kater Frankie. Je leest dus over alle gedachten die Frankie heeft, over het mensenleven, over andere dieren en over allerlei gebeurtenissen. Wat Jochen Gutsch en Maxim Leo heel goed hebben gedaan is dit ook heel erg laten voelen alsof je zelf de kat bent, maar doordat wij uiteraard denken als een mens, kunnen we dit goed verbinden met de echte betekenissen. Want, als Gold met een touw op zijn keukentafel staat, weten jij en ik heel goed wat hij van plan was, maar ziet Frankie dit puur als speelsheid (want hij houdt zelf ook van touwtjes!). 

Frankie leest ook erg lekker weg, de hoofdstukken zijn vrij kort, maar ook is de schrijftaal van een kat natuurlijk niet zo complex. De zinnen zijn kort en overzichtelijk. Wel springt Frankie continu van de hak op de tak en vertelt hij soms ongerelateerde verhalen tussendoor, waardoor je wat afdwaalt. Dit zorgt ervoor dat veel passages apart, maar toch grappig zijn om te lezen. Frankie geeft zijn ongezouten mening over wasberen en eksters, waardoor je zelf ook anders naar deze dieren gaat kijken. Je snapt ook wel dat Richard Gold op een zeker moment denkt dat hij gek aan het worden is, want de gesprekken met Frankie hebben soms bizarre onderwerpen.

Voor de lezer van Frankie duurt het wel even voor je doorhebt waar Jochen Gutsch en Maxim Leo heen willen met het verhaal. Je blijft lang dwalen in de wereld van Frankie en hebt geen idee hoe veel tijd er voorbij gaat. Dan lees je over verandering bij Gold, die langzaamaan weer dingen gaat ondernemen, maar het blijft eigenlijk op een afstandje. De groeiende vriendschap had dan ook iets beter uitgewerkt kunnen worden. Deze komt nu vrij abrupt voor de lezer, en wanneer Gold besluit zijn leven weer op te pakken en weer terugvalt, dan komt dat allemaal zomaar opeens. Het resultaat van deze gebeurtenissen hebben de schrijvers dan weer goed opgepakt, je voelt dan de liefde van de pagina’s spatten.

Één ding is zeker, Jochen Gutsch en Maxim Leo zijn zeker kattenliefhebbers, anders zou je dit fijne boek niet kunnen schrijven. Het leven van kater Frankie is liefdevol weergegeven en hoewel we nooit zullen weten wat onze katten echt denken, doet Frankie een gooi in de juiste richting. Ondanks de soms wat voorspelbare gedachten van de kat, zul je hier echt van kunnen genieten. Niet alleen als kattenliefhebber, want de laag van personage Gold zorgt ervoor dat dit boek voor iedereen heerlijk weg zal lezen.

Recensie: Frankie - Jochen Gutsch en Maxim Leo