Het Genootschap van Puzzelmakers - Samuel Burr RECENSIE

Recensie: Het Genootschap van Puzzelmakers – Samuel Burr

In 1979 richt Pippa Allsbrook het Genootschap van Puzzelmakers op. Iedere week komt een clubje fanatiek puzzelende scherpe geesten samen om hun hoofd te breken over eigengemaakte raadsels, kruiswoordpuzzels en cryptogrammen. Ruim tien jaar later woont een deel van de puzzelmakers samen in een groot, statig huis, waar op een ochtend een baby op de stoep ligt. Zo komt het dat Clayton opgroeit tussen de 60+’ers. Als Pippa overlijdt, laat ze Clayton een puzzel na waarmee ze hem de wijde wereld in stuurt. En terwijl ze hem uitdaagt stappen te zetten richting de toekomst, begint tegelijkertijd de speurtocht naar zijn afkomst, waar ze het tot dan toe nooit over gehad hebben.

Het Genootschap van Puzzelmakers is het debuut van tv-producent Samuel Burr. Dat Burr een achtergrond in de wereld van het beeld heeft, is in zijn boek direct te merken aan de beeldende schrijfstijl. Het best excentrieke gezelschap van puzzelmakers en hun bijzondere huis komt voor je ogen tot leven, en ze slepen je mee het verhaal in vanaf de eerste bladzijde. Waarbij je je vooral niet moet laten afschrikken door de veelheid aan namen, en de puzzeltermen die je om de oren vliegen. Doolhof of labyrint, cryptogram of cryptozoeker, acrostichon, enigma… Als je zelf nog nooit verder gekomen bent dan een legpuzzel of een woordzoeker, heb je bij het lezen van Het Genootschap van Puzzelmakers zo nu en dan mogelijk geen idee waar ze het over hebben.

Sowieso bevat dit boek voor de lezer ook puzzels. Net als aan al die ingewikkelde termen kun je daar rustig aan voorbij lezen. Maar wie puzzelen leuk vindt, heeft zo dubbel plezier van Het Genootschap van Puzzelmakers. En mocht je je werk graag controleren, de antwoorden komen keurig allemaal voorbij. Ondertussen is het verhaal zelf ook een puzzel. Na de vondst van baby Clayton in het epiloog, springt de vertelling heen en weer tussen Pippa in het verleden en Clayton in het heden. Het voelt misschien in eerste instantie wat onrustig, maar zo leer je als lezer tegelijkertijd zowel Pippa als Clayton steeds beter kennen. Door de handig geconstrueerde combinatie van heden en verleden laat Burr hun verhalen mooi gelijk oplopen. Onthullingen in het heden worden aangevuld in het verleden en andersom. En langzaam vallen de puzzelstukjes van het verhaal op hun plaats.

Het resultaat is een prettig weglezend boek, met een verhaal over vriendschap en de zoektocht naar jezelf. Het Genootschap van Puzzelmakers is een ode aan mensen die net een beetje anders maar vooral heel erg zichzelf zijn, en daarin ook elkaar vinden. Als lezer volg je naast de stoere Pippa die haar eigen pad kiest, het volwassen worden van Clayton; iemand die je naarmate je verder leest, steeds sterker een happy end gunt. Kortom, met Het Genootschap van Puzzelmakers debuteert Burr veelbelovend als romanschrijver. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de leuke uitgave waarbij de kaft zelf een puzzel is… :-)

Recensie: Het Genootschap van Puzzelmakers – Samuel Burr