Wolf - Lara Taveirne RECENSIE

Recensie: Wolf – Lara Taveirne

Wolf is 18 jaar als hij de deur van zijn studentenkamer achter zich dichttrekt en een reis maakt naar Lapland. Daar stapt hij van de trein, loopt de bossen in en gaat liggen in de sneeuw met zijn Moleskine-dagboek in plastic gewikkeld om zijn middel gebonden. Pas vijf maanden later, als de dooi is ingezet, wordt zijn lichaam gevonden. Op deze manier moest Lara Taveirne tien jaar geleden afscheid nemen van haar kleine broertje, het nakomertje in een gezin van vijf. Tien jaar later probeert ze de zelfdoding van Wolf een plaats te geven met  Wolf, een heel persoonlijk rouwverhaal waarin ze zich zeer kwetsbaar opstelt.

De Vlaamse Lara Taveirne brak in 2014 door met De kinderen van Calais over twee meisjes die van de rotsen in Calais waren gesprongen, dit keer staat het verhaal van Wolf veel dichter bij haarzelf. Het werk is zeker geen tranendal, maar voelt heel warm en liefdevol aan. Taveirne neemt als rode draad de laatste reis van Wolf. Ze reconstrueert die stap voor stap aan de hand van zijn dagboek. Ze neemt ook verschillende fragmenten uit zijn dagboek op en verwijst vaak naar het boek dat hij meenam op zijn tocht, On the Road van Jack Kerouac. De tocht van Wolf doet onwillekeurig denken aan het verhaal van Chris McCandless Into the Wild. Taveirne doet de reis van haar broer ook over, om alle plekken te zien waar hij nog is geweest. Ze dwaalt rond in Amsterdamse boekhandels in de hoop daar nog sporen van hem te vinden. Maar Wolf is niet alleen haar rouwverwerkingsproces, ze betrekt haar hele familie en toont hoe sterk de banden zijn binnen het gezin. Ze verwijst naar de reizen die ze samen maakten en haalt graag leuke herinneringen op. Ook hoe haar ouders het verdriet verwerken komt uitgebreid aan bod. Taveirne schrijft heel beeldrijk en haar taal is zeer poëtisch, maar wordt nooit stroef of melig. Wolf is een boek dat je moeilijk neer kunt leggen. Ook aan de vormgeving is heel wat aandacht besteed. Met zijn harde kaft met afgeronde hoeken en het leeslintje doet het heel erg denken aan de befaamde Moleskine-notitieboekjes. Op de cover zijn de vier letters van zijn naam in kompasvorm weergegeven, met de W naar het noorden gericht. Die letter vonden ze met takjes gelegd naast zijn lichaam. Taveirne slaagt erin om haar eigen gedachten en gevoelens op een zeer tedere en liefdevolle manier neer te pennen en vermengt mooie herinneringen met intens verdriet. Wolf is een heel persoonlijke afscheidsbrief geworden aan haar overleden broertje dat zelf graag schrijver had willen worden, maar zijn eigen afscheidsbrief versnipperd achterliet toen hij uit het leven stapte. Het is haar manier om tien jaar na dato het plotse afscheid van Wolf op een verbluffende manier te verwerken .

Recensie: Wolf - Lara Taveirne