Gestrand op Helga's Doem - Jan D. Westerman RECENSIE

Recensie: Gestrand op Helga’s Doem - Jan D. Westerman

In het jaar 3715 staat de aarde er niet meer zo goed voor. Na jaren oorlog en aan beide fronten experimenteren met genetische manipulaties, zijn er extra sterke soldaten gevormd; de zogenoemde muta’s. Inmiddels is de aarde bijna niet meer bewoonbaar en staat Lev met zijn schip de Pinta klaar om de laatste bevolking te verhuizen naar de nieuwe planeet Axtarte. Door een heftige aanval moet Lev gedwongen vertrekken, in zijn eentje. Tenminste, dat denkt hij, tot het schip hem vertelt dat er nóg een levend wezen aan boord is.

De eerste helft van Gestrand op Helga’s Doem is science fiction ten top. Op de eerste pagina’s maak je in heel hoog tempo kennis met de aarde en een aantal personages en leer je kleine dingen over het leven buiten de aarde, zoals bijvoorbeeld dat er nog een bewoonbare én bewoonde planeet is. Dit is dan nog wel wat verwarrend, maar zodra Lev in zijn eentje op het sterrenschip zit zakt het tempo iets en laat Jan D. Westerman hem ook af en toe stilstaan bij de gebeurtenissen afgelopen jaren; hoever staat de mensheid nu met de technologie, en hoe ziet de wereld er nu uit? Dit zorgt ervoor dat je als lezer even bij kunt komen en deze sci-fi wereld rustig op je in kunt laten werken.

Ook het dubbele perspectief maakt de eerste pagina’s wat verwarrend, maar eigenlijk ook heel erg spannend. Jan D. Westerman heeft hier echt heel slim gebruik gemaakt van de onzekerheid bij Lev en de onduidelijkheid van de situatie. Je gaat als lezer echt op het puntje van je stoel zitten, zo goed heeft hij de opbouw hier geschreven. De heerlijke science fiction elementen zorgen er voor dat dit middendeel echt heel geschikt is voor alle fans van Andy Weir of Becky Chambers. Jammer is wel dat na de ontknoping van eerste deel, Lev alle sterrenschepen en ruimteavonturen achter zich laat. Vanaf dan ontstaat er wel een nieuw avontuur, want hij komt (zoals de titel al verklapt) op Helga’s Doem terecht.

Het tweede deel van Gestrand op Helga’s Doem is dan ook meer een avonturenroman, de spanning is er wat af en kabbelt tot het einde door, maar het blijft toch wel boeiend doordat de gebeurtenissen wel door blijven lopen. Lev laat zich niet stuk slaan en heeft duidelijk maar één doel voor ogen. Deze ontzettende toewijding is niet altijd even herkenbaar voor de lezer en het is soms jammer omdat Lev niet de tijd neemt om andere personen en de wereld te leren kennen. Ook zijn liefdesrelatie komt hierdoor ietwat uit de lucht vallen. Je leert de wereld van Helga’s Doem dan wel weer heel goed kennen door zijn reis en alle gebieden waar hij doorheen trekt, wat een heerlijke sfeer neerzet.

Jan D. Westerman heeft ook geen echte ontknoping aan het verhaal geschreven en de lezer wordt met een duidelijk bericht achtergelaten: lees verder in deel 2. Dat open einde zorgt er wel voor dat je heel graag verder gaat lezen over de avonturen van Lev. Ondanks dat Gestrand op Helga’s Doem geen rond verhaal is, leest het erg lekker weg. Voor zowel de science fiction fan als voor de liefhebber van avonturenromans is dit een fijn boek om op te pakken. Met zo’n start in deel 1, kunnen we veel verwachten van de andere delen!

Recensie: Gestrand op Helga’s Doem - Jan D. Westerman