De val van de muta - Jan D. Westerman RECENSIE

Recensie: De val van de muta - Jan D. Westerman

Direct aansluitend op deel 1 van de Kronieken van Zanterre zet Lev Teggert zijn reis op Zanterre voort. Op zoek naar de muta, die met haar gestolen wapens een gevaar vormt voor de vriendelijke bewoners van Zanterre. Langzaam lijkt hij dichterbij te komen, steeds meer signalen wijzen erop dat ze ergens in de buurt is. De muta Armanda heeft haar eigen plannen met Zanterre, maar de inheemse bevolking, de Kla, denken hier anders over. Lev krijgt tijdens zijn tocht steeds vaker met bijzondere verschijnselen te maken. Zijn dat de Kla, en hebben zij wel het beste met hem voor?

De val van de muta sluit bijna naadloos aan op de avonturen van deel 1, Gestrand op Helga’s doem. Na een korte samenvatting over alle gebeurtenissen in deel 1, kun je gewoon verder lezen over Lev. En dat gaat eigenlijk net zo lekker verder als eerder, er is veel actie en Jan D. Westerman heeft de voorspelbaarheid van het verhaal goed aangepakt. Soms verwacht je een schrikmoment of overval, maar gebeurt dit pas pagina’s later, als je als lezer alweer lekker achteruitgezakt zit omdat Lev weer aan het gevaar ontkomen is. De schrijver zorgt er hierdoor voor dat de lezer betrokken blijft in het boek, het spelen met de spanning heeft hij zeker goed gedaan.

De hoge snelheid van alle gebeurtenissen maakt wel dat er vrij weinig ontwikkeling in de personages van De val van de muta is. Lev Teggert blijft de hele tijd zichzelf, precies zoals hij ook was in deel 1 en op het schip; met 100% toewijding aan de ruimtemarine en zijn doel. Toch zou je verwachten dat een aantal maanden op een nieuwe wereld hem zou veranderen. Dat doet het niet, en dat siert hem wel, maar je gaat je als lezer ook wel afvragen of dat wel realistisch is. Tegen het einde laat Jan D. Westerman onze hoofdpersoon een aantal bijzondere keuzes maken, en waar Teg eerst een heel vriendelijke en rustige man is, lijkt hij toch te kampen met wrok en woede en komt er toch een beetje ontwikkeling van het personage om de hoek kijken. 

De wereld die Jan D. Westerman heeft gebouwd in deze serie is wel heel fijn om te lezen. Je komt bijna terecht in een soort middeleeuws tijdperk, waar ze nog rijden op paarden en nog varen op de wind in plaats van met machines. Omdat De val van de muta weinig meer te maken heeft met technologie, maar wel een aantal magische elementen krijgt, schuift het genre langzaam in de richting van fantasy. Daar heb je als lezer niet zo veel last van, maar als je nog sterrenschepen en ruimtereizen verwacht in dit deel, ben je aan het verkeerde adres! Je kunt goed merken dat de schrijver zelf in de scheepvaart heeft gewerkt, want tegen het einde kom je een hoop termen tegen waar je je als leek niet altijd raad mee weet.

Jan D. Westerman lijkt het laatste deel van dit boek nog wat extra actie te hebben gegeven, maar door het hoge tempo vergaat hier en daar de onderbouwing en kun je niet alles meer volgen. Toch is De val van de muta een waardig vervolg van Gestrand op Helga’s Doem. De hoge snelheid van de avonturen maakt het zeker geen saai boek, je blijft helemaal betrokken en elke pagina gebeurt weer iets nieuws. Ondanks dat het eerste avontuur van Lev afgerond is, brengt Jan D. Westerman nog wat nieuwe spelers op tafel om een derde boek een goed startpunt te geven. De serie is dus zeker de moeite waard voor avonturenliefhebbers die voorlopig nog niet uitgelezen willen zijn! 

Recensie: De val van de muta - Jan D. Westerman