De grootmeester - Katja Brandis RECENSIE

Recensie: De grootmeester - Katja Brandis

Hopelijk weet je nog precies waar het avontuur van Carag en zijn vrienden is gestopt in De erfenis want in De grootmeester gaat Katja Brandis verder waar ze gebleven was. Carag en zijn klasgenooten mogen op exchange naar Namibië. Maar Carag heeft een dubbele agenda. Hij gaat niet alleen naar Namibië om meer te leren over de Afrikaanse Woodwalkers, hij probeert ook Rebecca Youngbloud en de andere aanhangers van Andrew Millings te slim af te zijn. Zal het Carag lukken om het kostbare boek met oude formules uit de handen van de vijand te houden?

De erfenis eindigde met een gevoel van teleurstelling, waardoor Katja Brandis in De grootmeester wat goed te maken had. Dat lukt gedeeltelijk. In de eerste helft van het verhaal begint het verhaal gelijk spannend met een lekker verhaaltempo. Helaas verandert dit ongeveer halverwege het verhaal. Het verhaaltempo zakt, er is wel actie maar deze is langgerekt en de aandacht van de lezer verslapt.

We mogen niet vergeten dat dit boek eigenlijk alweer het achtste deel is in de serie rondom Carag. Dat doet je als lezer toch een beetje afragen hoeveel delen Katja Brandis nog over dit verhaal kan schrijven voordat de lezer zich echt gaat vervelen. Helemaal als je weet dat “de Return” serie in het Duits (de oorspronkelijke taal) ook weer zes delen heeft…

Gelukkig gaan de verhalen van Carag altijd gepaard met veel actie, die in detail wordt beschreven. Het verhaal mag dan steeds minder meeslepend worden, de actie stelt niet teleur. Bovendien waait er in De grootmeester een frisse (Afrikaanse) wind. De exchange naar Namibië zorgt er namelijk voor dat de (jonge) lezer weer heel veel nieuwe diersoorten leert kennen. Wist jij dat er meerdere soorten zebra’s zijn of wat een zebramangoest is? En nee, die laatste is zeker geen zebra!

De uitwisseling naar Afrikaans grondgebied zorgt er ook voor dat de lezer meer leert over de Afrikaanse cultuur. Je leert over de verschillende stammen en hun gewoonten. Toch gaat Katje Brandis daar niet heel diep op in. Enerzijds is dit fijn, want daardoor blijf je gefocust op het verhaal. Anderzijds zorgt het ervoor dat je soms misschien even niet meer weet of het gaat om een exotische diersoort of een bepaalde stam.

De vele avonturen van Carag hebben hem nu dus zelfs over landgrenzen gebracht. Toch zijn er in De grootmeester heel wat verwijzingen naar de andere (oude) vrienden van Carag. Het is voor de lezer daarom soms best lastig om bij te benen wie ook alweer wie is, wat voor tweede gedaante deze vrienden hebben en bij welk avontuur zij ook alweer horen.

De laatste (kleine) teleurstelling van De grootmeester is de weinige persoonlijke ontwikkeling van Carag als persoon. Natuurlijk leert Carag de mensenwereld steeds beter begrijpen en neemt hij daar de lezer soms in mee (zo legt uit dat hij nu begrijpt wat met iemand een appeltje te schillen betekent), maar qua onderlinge relaties blijft Carag een beetje achter. Hij heeft een relatie met Tikaani en in De grootmeester leert hij jaloerse gevoelens kennen, maar dit blijft heel erg aan de oppervlakte. Nu Carag al in zoveel boeken de aandacht van de lezer vraagt, is het jammer om te zien dat zijn persoonlijke ontwikkeling achter lijkt te blijven.

Kortom, na het toch een beetje terugvallende eerste deel van de Woodwalkers – The Return is De grootmeester wel een redelijke comeback. De actie is terug en de eerste helft van het verhaal kent een lekker verhaalstempo. Toch vraagt de lezer zich ook aan het einde van dit deel af of het niet eens tijd wordt om naar die climax toe te gaan, in plaats van hem nog langer uit te stellen.

Recensie: De grootmeester - Katja Brandis