Quicksilver - Callie Hart RECENSIE

Recensie: Quicksilver - Callie Hart

In 'Quicksilver' van Callie Hart volgen we Saeris Fane, een jonge vrouw met een talent voor diefstal en een gave voor metaal. Haar leven neemt een onverwachte wending wanneer ze per ongeluk een poort opent naar een wereld van ijs en sneeuw, bevolkt door de Fae. Daar raakt ze verwikkeld in een eeuwenoud conflict dat haar leven voorgoed zal veranderen.

Quicksilver is een boek dat zich mengt in de populaire romantasy-categorie, maar helaas is het een geval van "zo dicht, maar toch zo ver weg" wat betreft het bereiken van zijn volledige potentieel. Het boek krijgt van mij 3 van de 5 hartjes, omdat het ondanks zijn gebreken een zekere charme heeft, maar het laat veel te wensen over. 

Een goed romantasyboek heeft meerdere essentiële ingrediënten: een intrigerende wereld, goed uitgewerkte karakters, een solide plot, chemie tussen de hoofdpersonages, en natuurlijk een goede schrijfstijl. Helaas faalt Quicksilver op meerdere van deze fronten. Wat betreft de wereldopbouw, worden we als lezer in het diepe gegooid zonder uitleg over hoe de magie werkt of welke krachten de personages bezitten. Dit gebrek aan context maakt het moeilijk om echt in de fantasiewereld te duiken, wat een gemiste kans is voor een genre dat zo sterk afhankelijk is van wereldopbouw.

Wat de karakters betreft, zijn zowel Saeris als Kingfisher moeilijk te doorgronden. Saeris lijkt een typische "badass" vrouwelijke hoofdpersoon te zijn, maar haar houding en comebacks komen vaak geforceerd en zwak over. Ze toont weinig interesse in wat er om haar heen gebeurt, zelfs als er belangrijke zaken, zoals oorlog, besproken worden. Dit zorgt ervoor dat haar karakter eerder ongeïntrigeerd dan inspirerend overkomt. Kingfisher, haar tegenhanger, heeft een naam die zo mogelijk erger is dan zijn karakter. Hoewel hij iets meer diepgang heeft dan Saeris, blijft hij toch een vrij vlak figuur, vooral omdat we zijn perspectief nooit krijgen. De romantiek tussen deze twee is dan ook teleurstellend. In plaats van een spannende slow burn, is er weinig tot geen opbouw van spanning. Het lijkt alsof de auteur per se wilde dat deze chemie er was, maar zonder de nodige tijd en aandacht eraan te besteden, voelt de romance uiteindelijk gehaast en oppervlakkig aan.

Een ander probleem is de inconsistentie in het verhaal. Personages vertonen gedrag dat niet goed is uitgelegd of zelfs in strijd is met eerdere handelingen. Zo zegt Saeris in het begin dat ze niet tegen alcohol kan, maar later blijkt ze een kampioen in drankspelletjes te zijn. De plot zelf is vol met gaten en onlogische wendingen, wat de leeservaring alleen maar verwarrender maakt. De schrijver verkoos voortdurend gemak boven duidelijkheid of logica, en dat irriteerde me elke keer weer.

Wat het schrijven betreft, valt het op dat de auteur veelvuldig gebruik maakt van vulgaire taal, wat de schrijfstijl soms onnodig ruw maakt. Hoewel dit voor sommige lezers misschien geen probleem is, voelt het voor mij meer als een vervangmiddel voor een sterkere, doordachte schrijfstijl. Daarnaast worden lange hoofdstukken afgewisseld met momenten van lange verveling, wat de leeservaring onregelmatig en soms frustrerend maakt.

Wat betreft de romantiek tussen Saeris en Kingfisher, wordt het duidelijk dat de auteur probeert te spelen met het "vijanden in minnaars"-trope maar dit wordt slecht uitgevoerd. Hun zogenaamde haat is zwak en voelt als een cliché dat geen enkele echte diepgang heeft. De interacties tussen de twee zijn dan ook vaak meer irritant dan spannend.

Toch is er een zekere charme in het boek. Als je op zoek bent naar een romantasy met wat "smut" en lichte fantasy-elementen, zou Quicksilver voor jou een geschikte keuze kunnen zijn. Het biedt genoeg om je even bezig te houden, vooral als je niet te veel waarde hecht aan diepgang of consistente wereldopbouw. Maar als je op zoek bent naar een goed uitgewerkte fantasiewereld, sterke karakters en een goed opgebouwde romance, dan is dit boek waarschijnlijk niet voor jou. Ik vind het verhaal over het algemeen interessant genoeg, ook al is het naar mijn mening ongelooflijk overhyped.

Al met al had Quicksilver potentieel om veel beter te zijn dan het uiteindelijk was. Het voelde als een rommeltje dat, ondanks enkele interessante momenten, niet het niveau bereikte dat ik had gehoopt. Het boek is technisch gezien een mengelmoes van losse elementen die niet echt goed samenkomen, waardoor het geheel verwarrend en veel te gewoontjes aanvoelt. Quicksilver is dus een boek dat niet slecht is, maar het had zeker beter gekund.

Recensie: Quicksilver - Callie Hart