De drager van stof – J.M. Miro RECENSIE

Recensie: De drager van stof – J.M. Miro

De drager van stof is het tweede deel van de Duistere talenten trilogie van J.M. Miro. Dit is de pseudoniem van de Canadese schrijver  Steven Price. Steven Price schreef o.a. poëzie, literatuur en historische romans, waaronder  een historische detective “By Gaslight”. De Duistere talenten reeks kun je het beste omschrijven als historische horror-fantasy.

Charlie Ovid en Marlow zijn samen met andere Talenten, zoals Komako Onoe, Ribs en Jeta, door Alice Quicke naar het Cairndale Instituut in Schotland gebracht. Doctor Berghast Cairndale zou hen daar begeleiden en de kinderen leren met hun talenten om te gaan. Cairndale blijkt echter ook een eigen agenda te hebben. Een man met eveneens een speciale gave: de man van rook, Jacob Marber, zat achter de Talenten aan. Hij was er vooral op uit om Marlowe te pakken te krijgen. Geassisteerd door demonen uit de wereld van de Doden, de Drughr, komt het tot een heftige strijd tussen Marber en de Talenten. Het is namelijk zo dat de man voor wie Marber werkte de grens tussen de wereld van de Levenden en de Doden, de Orsine, wil gebruiken om de wereld van de Levenden te betreden. Deze man is de geest van Alastair Cairndale, het Eerste Talent. Hij is het pure kwaad. Het lukt de Talenten, met name Charlie en Marlowe, om de Orsine te verzegelen en Marber te verslaan. In de strijd brandt Cairndale echter af en doctor Berghast sterft. De grens tussen de werelden is gesloten, maar er wordt een zware tol betaald. In de nacht dat Cairndale afbrandde verdween ook Marlowe. Verloren in de wereld van de Doden. Aan Charlie en de andere Talenten nu om Marlowe te zoeken en terug te halen.

Het thema en de verhaallijnen zijn zeker interessant en pakkend.  Het is wel een duister verhaal. De drager van stof speelt zich af aan het eind van de negentiende eeuw. De sfeer die er toen heerste draagt ook bij tot de duistere vibe die er door de boeken heen zweeft. J.M. Miro heeft een goede beeldende bijna filmische schrijfstijl. Wat het erg ingewikkeld maakt is dat hij erg veel personages heeft en voor die personages ook in een stukje verschillende benamingen gebruikt. Ook wisselt hij heel veel van perspectief, zonder expliciete vooraankondiging. Je moet er dus wel je aandacht bij houden.

De kinderen en hun begeleiders zijn terecht gekomen op het eiland Sicilië, in een veilige villa. Het is echter de vraag of de Talenten wel echt veilig zijn. De jacht op de gaven van de Talenten door het Eerste Talent is nog niet afgelopen. Een Drughr is de drager van grijzig stof, dat de levenskracht uit mensen haalt: het ontaarde stof. Het Eerste Talent heeft het ontaarde stof nodig. Ook een nieuw kwaadaardig persoon verschijnt in de vorm van de Abdis. Ondertussen gaan Charlie, Ko,  Alice en de Talenten op zoek naar een Spaanse Gliefer die de lokatie weet van een 2e Orsine, zodat de Talenten de wereld van de Doden binnen kunnen om Marlowe te zoeken. De zoektocht voert hen van Schotland, naar Barcelona, Parijs , weer terug naar de ruïnes van Cairndale en hopelijk weer terug naar Sicilië. Ook nu staat hen weer een heftige strijd te wachten en niet iedereen zal het overleven.

Ook deze limited edition uitvoering is weer mooi. Net als bij deel één, De man van rook, is het niet bepaald relaxt lezen, want je moet je hoofd er wel bij houden. Het verhaal is zeker boeiend maar het blijft ingewikkeld allemaal. Normaal ben ik niet zo van de horror verhalen, maar in combinatie met historie en fantasy moet ik bekennen dat het boeiend is. Omdat het boek misschien niet iedereen direct zal aanspreken geef ik De drager van stof  van J.M. Miro 3 hartjes.  You love it or you hate it, maar hoe dan ook blijft De drager van stof door je hoofd spoken.

Recensie: De drager van stof – J.M. Miro