Meedogenloos - Chris Ryan RECENSIE

Recensie: Meedogenloos – Chris Ryan

Chris Ryan staat al even aan de top van de actiethrillers bestsellerlijsten. Als voormalig SAS-soldaat put hij voor zijn boeken uit eigen ervaring. Hij ging al op jonge leeftijd bij het leger en werd lid van de gevreesde SAS, de elitesoldaten die geheime missies, moordcommando’s en ‘Special Ops’ dienden uit te voeren. Hij kwam overal ter wereld terecht en eindigde zijn actieve carrière in de tweede Golfoorlog. Daarna gebruikte hij al zijn ervaring voor het schrijven van bestsellers en realityseries voor verschillende Britse zenders. Hij schreef ondertussen al meer dan dertig thrillers, soms stand-alones, soms reeksen, zoals bijvoorbeeld de fel gesmaakte serie  rond SAS-soldaat Danny Black.

Met de introductie van een nieuwe actierijke held, Josh Bowman, start de auteur een nieuwe reeks. En Bowman mag gerust een typisch Chris Ryanproduct genoemd worden, namelijk een doorgewinterde en ruige soldaat met een rugzakje: zwaar verslaafd aan opioïden om het trauma uit zijn verleden te verdoven, een moeilijke jeugd in een achterstandswijk en banden met de georganiseerde misdaad. Meedogenloos begint met een bruiloft binnen het Britse koningshuis. Bowman staat in voor de beveiliging van Ken Seguma,  een man met tirannieke trekjes en president van de Afrikaanse staat Karatandu, maar gesteund door de Britten. Op het huwelijksfeest wordt een gangster vergiftigd met novitsjok wat wijst op de inmenging van Rusland. De Russen proberen immers  in Karatunda de leider van de rebellen via een staatsgreep aan de macht te brengen. Door zijn attente optreden op het huwelijk wordt Bowman prompt ingelijfd bij een geheime undercoverafdeling van het SAS, de Cell. Zij moeten halsoverkop naar Karatunda om de familie van Seguma te redden van de vijand. Wat volgt is een eindstrijd waarin het bloed en geweld van de pagina’s spat. Vintage Chris Ryan.

Het verhaal van Meedogenloos  komt traag op gang. Omdat dit het eerste boek is van de reeks rond Josh Bowman moet nog veel verteld en uitgelegd worden. Dit maakt het boek aanvankelijk wat saai. Ook het personage van Josh Bowman moet kenbaar gemaakt worden aan de lezer: aanvankelijk is hij moeilijk sympathiek te vinden, met zijn zware drugsverslaving. Geleidelijk aan leert de lezer de achtergrond hiervan kennen en kan hij zich meer vereenzelvigen met het personage. Toch is het opvallend en ietwat ongeloofwaardig dat niemand van het team zijn afhankelijkheid van drugs opvalt. De andere personages blijven zeer oppervlakkig en typische karakters uit actiethrillers. Veelal reageren ze voorspelbaar, zijn ze typisch mannelijk en weinig vrouwvriendelijk. De plot komt heel traag op gang, maar in de eindscènes herkennen we weer Chris Ryan: zeer rauwe, maar realistische actie met veel technische details en geweld.

Meedogenloos is zeker niet Ryans beste werk. Teveel uitleg zorgde voor vertraging van de actie, maar misschien moeten we de schrijver wat respijt geven:  hij probeert hier zijn nieuwe hoofdpersonage te lanceren, en daardoor moest hij te veel tegelijk verklaren. Bowman heeft zijn introductie gehad, nu kan Ryan zich weer focussen op de keiharde en intelligente actie die we van hem gewoon zijn.

Recensie: Meedogenloos – Chris Ryan