De wind over het land - Franco Faggiani RECENSIE

Recensie: De wind over het land -Franco Faggiani

De Italiaanse schrijver Franco Faggiani is een zogenoemde laatbloeier in de literatuur. Schrijven is hem zeker niet vreemd: hij werkte als journalist in de meest kritieke gebieden van de wereld en schreef over diverse onderwerpen als economie, milieu en sport, maar evenzeer over wijn en eten. Naast sportboeken, biografieën en essays heeft hij het jongste decennium ook enkele parels van romans geschreven. Zijn schrijfproces wisselt hij af met lange wandelingen in de bergen. Zijn nieuwste boek De wind over het land is opnieuw een voltreffer.

De wind over het land speelt zich af op het landgoed La Conventina in Noord-Italië. Eigenlijk is het een verzameling boerderijen die een gemeenschap vormen rond het landhuis van de eigenaar. Het hoofdpersonage Gregorio Bajocchi de Dago erft alles op zijn zestiende. Zelf studeert hij verder en laat het dagelijks beheer in de handen van zijn beste vriend Massino. Na zijn studies keert hij terug met vrouw en kind, maar al gauw is de liefde over en stort Gregorio zich op zijn werk en het landgoed. Als een jeugdvriendin samen met haar dochter opnieuw op het landgoed verschijnt, slaat de vonk over en samen bouwen ze een nieuw leven op. Als het bedreigt wordt door demonen uit het verleden, lossen ze samen de problemen op. Uiteindelijk moet Gregorio de keuze maken om het landgoed te verkopen om er een luxeresort van te maken of de gemeenschap intact laten en samen door te gaan.

 De wind over het land blinkt uit door de mooie, innemende en poëtische stijl die zo eigen is aan Faggiani. Qua sfeerschepping behoort hij tot de top van de literatoren. De beeldende stijl zorgt ervoor dat de lezer zich het  Noord-Italiaanse landschap perfect kan voorstellen, maar daarnaast  slaagt Faggiani er ook in dat je alles proeft, ruikt, voelt en hoort. Ook de personages zijn goed uitgewerkt en geloofwaardig. De dialogen zijn echt, emotioneel en gaan diep. De auteur raakt heel wat thema’s aan in zijn boek. Natuurlijk staan vriendschap en liefde vooraan, maar tegelijkertijd gaat het over ontworteld zijn en terugkeren naar de basis, over verbondenheid. Het gaat over het belang van de natuur, maar evenzeer over ouder worden en dementie. Toch is er geen overdaad aan thema’s. Hij slaagt erin alles perfect te verweven zonder daarbij zichzelf te verliezen. Hoewel de roman traag op gang komt neemt Faggiani de lezer langzaam mee in zijn wereld op een zodanig manier dat die niet meer kan loslaten. De wind over het land is tegelijk nostalgisch en hoopgevend, blikt terug en vooruit, maar spreekt een diep geloof uit in de kracht van samenhang en gemeenschap.

Recensie: De wind over het land – Franco Faggiani