Puzzelstukken - Anne-Marie Hooyberghs RECENSIE

Puzzelstukken - Anne-Marie Hooyberghs

Wilma en Karl zijn getrouwd en hebben een zoontje Jonas. Karl heeft een goede baan waardoor Wilma niet hoeft te werken. Zij heeft haar vrijwilligerswerk en de zorg voor Jonas. Haar leven staat op haar kop als juf Annelies, de basisschooljuf van Jonas, vertelt dat Jonas geen aansluiting heeft met zijn klasgenoten. Een stressvolle periode met testen en onderzoeken volgt. Een periode waarbij de steun van Karl ontbreekt. Wilma heeft haar schildercursus waar ze wat ontspanning vindt. Maar terwijl de puzzelstukken thuis nog op een plek moeten vallen is haar schilderleraar iets heel anders van plan. Is haar huwelijk waar al druk op staat, hier tegen bestand?

Wilma is de hoofdpersoon in Puzzelstukken. Een lieve zorgzame vrouw die veel over heeft voor haar gezin zodat haar enige zoon zich kan redden op school en aansluiting kan vinden bij zijn klasgenoten en later vrienden kan maken ondanks zijn aandoening. Haar man Karl vindt het moeilijk om zichzelf te uiten en tevens het niet nodig vindt dat Jonas getest wordt want anders krijgt hij een stempel waar hij maar moeilijk vanaf kan komen, dat zou zijn ontwikkeling in de weg staan.

De schrijfstijl van Anne-Marie Hooyberghs is vlot en treffend. Iedereen heeft wel eens strubbelingen in zijn relatie wat dat betreft is dit voor iedereen herkenbaar. Ook dat moeders het beste voor hun kind willen en precies willen weten wat er is zodat er eventueel sprake kan zijn van optimale  begeleiding en ondersteuning en is wat dat betreft kenmerkend.

Een fijn bij-personage is Lianne. De werkende vriendin van Wilma is een fijn klankbord voor haar en met haar relativerende opmerkingen weet ze vaak treffend het probleem te duiden.Het vervelendste personage in Puzzelstukken is met voorsprong Werner, zijn bijbedoeling is vanaf het begin duidelijk en hopelijk komt de politie nog in actie. Want dit lijntje is niet helemaal netjes afgerond.

Omdat het al snel duidelijk is dat Werner bijbedoelingen heeft zat er in deze verhaallijn geen spanning in, de enige spanning die er dan nog in zit is of Werner gepakt wordt voor zijn daden. Wilma komt hier verder ook wat naïef naar voren. Als ze iets daadkrachtiger zou optreden is ze als personage veel interessanter. Duidelijk aangeven wanneer de grens bereikt is, ook al zou dat dan een spetterende discussie opleveren met Werner of iemand anders. Verder is het bekend dat autisme erfelijk is, waardoor de familie twist die in Puzzelstukken zit, niet echt een twist is maar een logisch opvolging van eerdere gebeurtenissen. Dat daar geen discussie bij is lijkt dan weer vanzelfsprekend, het is dan vaak verstandiger om een opmerking of feit even te laten bezinken en er een volgende dag op terug te komen.

‘Wie zegt dan andere kinderen perfect normaal zijn? Iedereen heeft wel een zwakke plek, lichamelijk of geestelijk, ook al is het niet dadelijk te zien.’

Het thema in Puzzelstukken is autisme, omgaan met een beperking, herkennen van autisme, begrip hebben voor autisme en liefde in goede en slechte tijden.

Puzzelstukken heeft goede punten en een onafgewerkte verhaallijn maar het hoofdthema is goed  uitgewerkt. Het totaal geeft een fijn leesbaar boek wat een moeilijk onderwerp aankaart. Voor de fans van Catalijn Claes en Thea Zoetman.

Puzzelstukken - Anne-Marie Hooyberghs