Zie me - Tahereh Mafi RECENSIE

Recensie: Zie me – Tahereh Mafi

Er zijn schrijvers waarvan je het nieuwe boek zonder meer wilt lezen. Omdat je weet dat het goed is, of interessant is en in ieder geval de moeite waard is. Tahereh Mafi is zo’n auteur. En een nieuw deel van de Touching Juliette-serie, al heeft deze serie een andere titel, is dan helemaal onweerstaanbaar. Let op: als je de eerdere serie nog niet hebt gelezen, bevat deze recensie spoilers.

Zie me is het eerste deel van de nieuwe serie De nieuwe republiek. Het verhaal speelt een jaar of tien na de gebeurtenissen in Touching Juliette af. Het heeft ook nieuwe hoofdpersonen: James en Rosabelle. James Anderson is het broertje van Warner en Adam, die we kennen uit Touching Juliette. Rosabelle Wolff is een huurmoordenaar van de Ark.

In Zie me wordt pijnlijk duidelijk dat Juliette en Warner dan wel een nieuwe republiek hebben gesticht en het Herstel hebben verslagen, maar dat het Herstel nog niet verdwenen is. Op een klein eiland, de Ark, ergens voor de kust leeft nog een groep aanhangers van het vroegere regime, die ook zijn doorgegaan met de (technologische) ontwikkelingen waar het Herstel zo machtig mee geworden is. Ze houden zich afzijdig van de wederopbouw door de nieuwe republiek Rosabelle woont op de Ark. Haar vader is verdwenen, haar moeder leeft niet meer en haar zusje is ernstig gehandicapt. Het regime op de Ark is net zo onderdrukkend als het Herstel was en Rosabelle staat volledig onder de invloed daarvan. Ze is huurmoordenaar en vanaf hun eerste ontmoeting loopt het leven van James gevaar als hij bij Rosabelle in de buurt is. Toch voelt hij interesse voor haar.

Het blijkt dat we nog lang niet alles weten van het leven tijdens het Herstel. Zie me geeft meer informatie en laat zien waar mensen, samen met technologie, toe in staat zijn. Het is een dystopische wereld en vormt geen prettig toekomstperspectief. De actuele ontwikkelingen in de wereld geven je het gevoel dat een wereld zoals in het boek niet eens onrealistisch is.

Al staan in dit boek nieuwe hoofdpersonen centraal, gelukkig spelen ook oude bekenden een rol. Ze zijn nog net zo leuk (Kenji) en intrigerend (Warner) en bijzonder (Juliette) als in de vorige boeken. Je kunt Zie me lezen zonder dat je de eerdere serie kent. Maar eerlijk is eerlijk, als je die boeken wel gelezen hebt, is Zie me zoveel leuker en interessanter. Met de prachtige schrijfstijl van Tahereh Mafi kan het geen straf zijn om de andere boeken te (her)lezen. Mafi schrijft kort, krachtig en to-the-point. Haar schrijfstijl is helder en duidelijk en ze gebruikt geen woord te veel. Je vliegt door de bladzijden heen en Zie me is uit voor je het weet.

De cover van Zie me heeft een vergelijkbare stijl als de Touching Juliette-serie: het kenmerkende oog. Heb je al gezien dat het het andere oog is? En wat zou de kleurstelling van dit deel te betekenen hebben? Die wijkt immers behoorlijk af van de andere boeken.

Ga Zie me lezen! En wacht daarna ook in ongeduld af tot het volgende deel verschijnt… Het kan toch niet anders dan dat Blossom Books dat ook gaat vertalen.

Recensie: Zie me – Tahereh Mafi